william wordsworth

şiirlerinde doğa aşkı, paganizm imgeleri, vahşiliğe göz kırpmalar gibi temalar görülürken, yaşlılığında rotayı muhafazakarlığa ve dine çevirerek kendisine ihanet eden şair. romantiklerin en büyüğü olabilirdi, şayet bu olmasaydı.

to me the meanest flower that blows can give
thoughts that do often lie too deep for tears.

william wordsworth

"bir zamanlar çayır çimenler, korular, dereler,
yeryüzü ve tüm alelade görünümler,
semavi bir ışık hüzmesi, bir görkem
ve capcanlı bir düş içinde donanırdı gözümde.
artık eskisi gibi değil ama.
nereye dönersem döneyim yüzümü
ister gece ister gündüz eskiden gördüklerimi göremem artık.
fakat bir ağaç var.
hepsinin içinde bir tane.
baktığım tek bir çayır.
ikisi de yitip giden, bir şeyden bahsedip durur.
ayağımın ucundaki hercai menekşe de aynı masalı anlatır.
o hayali parıltı nereye kaybolmuştur?
şimdi nerededir...
o görkem...
ve o düş?"
(bkz: penny dreadful)

doğayı ve insanlığın solup gitmeden önceki ihtişamını büyük bir incelikle ele alan, doğanın ve en yücenin şairi.

"saçma sınırlarımızın
gördüğümüz şeyler olduğunu sanırız,
kendi yarattığımız şeyler değil de"

"ey boş karmaşa!
hiçbir yasası, hiçbir amacı ve sonu
olmayan farklılıklarla eritilip tek bir kimliğe
indirgenen bir ıvır zıvır girdabı içinde yaşayan
binlerce binlerce oğlu için heybetli şehrin gerçek simgesi. -
en yüce akılların bile kölelik ettiği zulüm,
en güçlülerin bile kurtulamadığı!
fakat gözü yorsa da, baş edilemez doğasıyla, resim,
yılmadan bakan bir kişi için söz konusu değil bu,
en küçük şeylerde bile en yüce olanı sezebilen,
parçaları parça olarak görebilen ama bütünlüğü
gözden yitirmeyen biri için. "

1770/1850 yılları arasında yaşamış ingiliz şair olup romantik çağ şairlerinin önde gelen isimlerinden biri olmuş ve lirik baladlara önsöz adlı eseriyle ingiliz edebiyatı şiirinin gidişatını değiştirdiği söylenebilir.


kaynak

romantik dönem şairi olup, pastoral şiirlerindeki duyguyla harmanlanmış betimlemeleri dikkati çeker.