winston churchill’in 91 yıl yaşaması

tüm uzun yaşam kriterlerine zıt bir durumdur.
churchill 168 boyunda ve yaklaşık 90 kiloydu.
ağır stresli bir hayat yaşayan chırchill, ingiltere ile güney afrika arasında geçen bir savaşta esir de düşmüştü.
günde 10 puro içiyordu,
günde ortalama 10 kadeh viski ve brendi içiyordu.
gençlik yıllarında ata binmek dışında bir spor aktivitesi yapmıyordu.
sabah kahvaltsında pastırma, salam, yumurta, tost ve şampanya içiyordu.

profesyonel bencillik, gamsızlık ve hayattan zevk almanın uzun bir ömre katkısı diyebiliriz. sağlam bir genetik mirasın yanısıra tabii.

genç insan kanı içmesindendir. milyonlarca insanın ölmesine, öldürmesine büyük bir kayıtsızlıkla emir vermiş birinin bu cinayetlerden keyif almamış olması düşünülemez. bu kadar keyifli bir hayat sürenin de ömrü uzun olur gayet tabi.

istisna olan durumu kaide gibi de göstermezsin ama, ayıp. bak bakalım o özelliklerde olan insanların ortalaması nasıl, medyanı nasıl.

zengin adam eskiden de geç ölüyormuş.

(bkz: celal bayar’ın aşırı gamsız olduğu için 103 sene yaşaması)

şimdi 6 aylık doğanı kuvözdür, yoğun bakımdır yaşatıyorlar. sağlam bir nesil değiliz. yediğimiz de bebeklikten itibaren plastik. (bkz: microplastics)

ortalama ömür uzadı ama churchill kuşağının çocukluktan sonra aynı modern tıbba erişimi olsa 150 görürlerdi. (churchill döneminin en iyi bakımını gördüğü için yakın örnektir buna) adamlar çocukluktan elendiler.

bir de bu adamın yediği üzüm ilaçsız, tereyağı temiz ot yemiş inektendi.

üstüne de şans faktörünü koy.