winston blue

içince beni mutlu eden, ağır içimli, yabancı sermayeye ait sigara çeşididir.

bugün maruz kaldığım saman gibi sigaradır. şu an yeni bir marka arayışı içindeyim ama bir türlü bulamadım.

winston light ın evrim geçirmiş hali... uzun yıllardır sigara içen biri olarak maalesef tütün çeşitlerinin eski tadı kalmadı. efsane camel soft ile başlayan lanet olası sigara geçmişimde marlboro light, winston kırmızı soft vs birçok marka içtim. halen winston blue içiyorum ama özellikle mevcut pakete geçişten sonra tütün kalitelerinde (tüm markalar) ciddi bir düşüş var...
sigara içmeyin, içenleri uyarın; kahrolası bir alışkanlık!

kısa mavi winston light lafını çocukluğumda sayısızca kurdum. kısa demek de hiç fazlalık değildi o zamanlar. keşke yine kurabilsem.

babamın sigarasıydı.

zehirin güzelini arıyorlar, ilginç.

mavi winston light tek vazgeçilmez sigara markası.

bir süre sığınma talep etsem de ısınamadığım sigaradır.

bayan sigarası..

bir dönem birliktelik yaşasakta asla düzenli sevisemedigimiz cigarettedir. bunun bir de eski adı winston box beya kırmızı winston olarak adlandirilani vardır. ağır ama daha sevecen olabilmektedir. nedense light yani blue ise kadınlarla özdeşleşmiştir.

slender ise harika sigaradır. camel slender blue ile eşdeğer tadlarda.

uzun zamandır ayrılmadan ve ayrılmayı düşünmeden birlikte yaşadığım sigara markasıdır.

hayatıma çok sigara girdi. kendimi tanımaya başladığım ilk zamanlarda winston soft içiyordum. kızıl afet. sadece içimi ile değil görüntüsü ile de beni benden alıyordu.

sonra hayatıma kısa süreli sigaralar girdi çıktı. wings, muratti gibi sigaralarla kısa, hacimsiz ve heyecansız ilişkiler yaşadım. pişman mıyım? asla, güzelleştim yasla.

bir zamanlar esmer güzeli lucky strike ile kısa ama çok gösterişli ve sarsıntılı bir ilişkim olmuştu. onun bana verdiği heyecanı hiçbiri verememişti ilk zamanlar ama sonra bana çok gösterişsiz gelmeye başladı ve eski tadı alamadım artık. sonra da çok yakışıksız bir şekilde ayrıldım kendisinden.

ve ayrılır ayrılmaz da kendimi kent switch’in kollarına bıraktım. gerçek aşk buydu işte. paketinin harika görüntüsü, zerafeti, içiminin verdiği zevk, patlattıktan sonra gelen o mentol kokusu. ama zengin babası, kenti bana yar etmedi ve görüşmemiz yasakladı.

sonra yine küçük denemelerden sonra winston blue ile tanıştım. benim için kötünün iyisi idi. ama içtikçe alıştım ve vazgeçemedim daha sonra. fırtınalı, çılgın bir ilişkimiz olmadı ama huzur verdi bana. güzel zamanlar yaşadı. bu sabah büfeye gittiğimde 19 lira olduğunu öğrendim. ve artık o anın çok yakın olduğunu anladım. winston blue’ya sözlük yazarı arkadaşlarımın huzurunda veda ediyorum artık.

yavaş yavaş sigarayı bırakıyorum ama dudak tiryakiliğim devam edecek. belki de sırf bu dudak tiryakiliği için bırakıyorumdur sigarayı, on dokuz sadece bir bahanedir.

başlığının niye hortladığını merak ettiğim sigara modeli. sözlük sen bizi zehirlenmeye teşvik mi ediyorsun?

içtiğim ilk sigara markasıdır. annemin paketinden çalarak içmiştim. şu an anamın da benim de parası yetmiyor, ikimiz de sarma sigara içiyoz. koah'tan ölmemize az kaldı.

kırk yılda bir aldığımız sigara. bilmem, sarıyor. anlamam da pek.

bilinen adı winston lighttır. 2018 yılında 1 ay kadar içtiğim ve gözle görülür bir şekilde beni rahatsız eden sigaradır. tütün maceram başlamadan önce keyifle zıkkımlandığım winston slender blue'ya selam olsun.

chesterfield ı bulamayınca bugün denediğim sigara olur kendisi. tadı parliament gibi biraz aslında. sevdim. bundan sonra ikinci sigaram olur kendisi .

favorim. hiç ayrılmadık birbirimizden. üzerine gül koklamam. o derece.

zamanında amele ve öğrenci sigarasıydı. mavi beyaz paketli olduğu dönemlerden bahsediyorum. şimdi ne oldu bilmiyorum.

sabah ofise gelirken benzin aldım.
hazır dedim gelmişken, sigaram bitiyordu onu da alayım.
her zaman yedekli yaşarım, 4 uzun parliament dedim.
-yok abi.
dediler.
e dedim ne var? ona en yakını bu abi diye winston dark blue long bir sigara verdi.
az önce yaktım.
sevgili pompacı/kasiyer, benden çekeceğin var.
bu ne iğrenç sigaraymış be...