1.
terry goodkind abimizin hanımcılık, sadizm, mazoşizm, sado-mazoşist seks, pedofili ve aklınıza gelmeyecek egzantrik başka birçok fantazisinin sürüsüne bereket olduğu, koca bir büyülü dünyanın ilk kitabıdır.
evren ve kitabı tanıtmadan önce birkaç temel uyarı yapayım. başlarda çok rahatsız etmese de serinin ilerleyen kitaplarında alttan üstten ideoloji bombardımanına maruz kalacaksınız. adına objektivizm denilen bir garabetin peygamberi sanıyor kendisini ve seri içi tutarlılığı pek de umursamıyor. çok detayına girmesem de yaptığım ufak kurcalamalar sonucu özetle: donald trump adlı, sarı bibi namlı, deli abimiz bu ideolojinin ete, kemiğe bürünmüş hali gibi. arka planda ve olayların gelişiminde temel alınan fikir bu. sosyalist falansanız kriz geçirebilirsiniz, baştan uyarmak istedim. tüm bu psikopatlığa karşın alışılmışın dışında olduğunu da söyleyebilirim. ilaveten, esas karakterlerimizin düşmanları istisnasız "deccal" gibidir ve karakter gelişiminden ziyade yazarımızın ideoloji penceresinden bakılarak anlatıldığı için her şey siyah-beyaz anlatılır. esas oğlanımızın düşmanlarına empati gösteremezsiniz, çünkü: düşmanlar sapkınlığı enlerinde yaşadığı için pek de çekici gelmez gözünüze. ha bir de, ekserisi erkek olan bu düşmaan karakterlerin tamamı kadınları salak olarak görür ve kadınlar üzerinde sapkın her türlü fantaziyi uygulamakta beis görmezler. seri geneli için bu kadarı yeterli olur şimdilik.
gelelim büyücünün ilk kuralına... türkçe çevirisi 2 ayrı kitap halinde yayınlanmış halde, bu nedenle: başlığı orijinal adıyla açmayı tercih ettim. halihazırda okuma niyetiniz varsa tercih yaparken bunu da göz önünde bulundurabilirsiniz.
bir büyücünün ilk kuralı:"insanlar aptaldır."
açıklaması da şöyle:
people are stupid; given proper motivation, almost anyone will believe almost anything. because people are stupid, they will believe a lie because they want to believe it's true, or because they're afraid it might be true. peoples' heads are full of knowledge, facts and beliefs, and most of it is false, yet they think it all true. people are stupid; they can only rarely tell the difference between a lie and the truth, and yet they are confident they can, and so are all the easier to fool.
-wizard's first rule
richard cypher adlı esas oğlanımız batı diya isminde, büyüden soyutlanmış bir bölgede orman rehberliği yaparak toz pembe bir hayat sürmektedir. babasının vahşice (bağırsakları deşilerek) gizemli bir biçimde öldürülmesinin ardından olayı çözmek için kendisini kırsala vurur. cinayet mahallinde bulduğu bir sarmaşık parçasını cinayetle ilişkilendirir ve aynı sarmaşığı kırsal gezilerinde bir ağaca dolanmış halde rastlar. sinirle sarmaşığı çeker, kopartmaya çalışır fakat sarmaşık tarafından sokulur. evet, yanlış duymadınız sokulur. dikeni çıkarmaya çalışsa da başarılı olamaz ve sonra tekrar denemek üzere yola koyulur. derken orman içinde, farklı aurası olan bir kadın görür. kadının arkasında, çok da yakın olmasa da 4 de adam vardır ve kadını takip etmektedir. akıl yürütür. "şimdi" der, "bunlar oyun oynuyorsa ve ben gidip takip edildiğini söylersem rezil olurum". sonrasında tabi ki bunun saçmalık olduğunu anlar ve gerçekten takip edildiğine kanaat getirerek yardım etmek için kadına doğru koşmaya başlar. yanına vardığında kadınla bir süre bakışırlar; kadının duruşunda, bakışında bir otorite havası vardır. durumu anlatır, haberi alan kadının yüzü kireç gibi olur ve takip edenlerin kötü adamlar olduğunu deklare eder. birlikte gizlllllli bir orman patikasından kaçarlar ancak yolun sonunda 4 adam tarafından sarılarak tuzağa düşerler. richard birini iterek uçuruma yuvarlar, kadın da büyülü gücünü kullanır o esnada. gücün ne olduğunu türkçe kitapların 2. kısmına kadar açıklamaz yazar ancak kadının tarafındaki adamlardan biri, diğeri tarafından öldürülür ve richard'ın tarafında kalan son adamın üzerine atlayarak beraber uçuruma düşerler. adının kahlan olduğunu öğrendiğimiz hanımefendiye, "dost olalım "der sevecen richard kardeşimiz. bu dostluk işi öyle kalmayacak tabi ki ve alttan alttan kahlan'a yürümeye başlar serüven içerisinde. işin ilginç tarafı da, richard ne zaman kahlan'a dokunsa kadın şaşırır. kitap böyle başlar.
kitabın akıcılığı pek iyi değil. yazarın bu evrende geçen tüm kitaplarını okuma işsizliğine sahip bir kişilik olduğum için bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. cennet mahallesi'ndeki sultan ve ferhat gibiler. tam kavuşacaklarken pat! yeni sorun. alışıyorsun bir noktada ve pek şaşırtıcı olmuyor.
burada "merhametle öldürme" konusu işleniyor örneğin. hiiç istemiyor iyi kalpli kahramanımız halbüsümki amaaa işte... flash tv'deki kader mahkumu amcamız gibi. hani şu karılarını kıtır kıtır kesip buna "kader olarak" diyen var ya, işte o. kendisini peygamber sanıyor demiştim, alaya alınacak bir bakış açısı değil aslında. bazı terör devletleri küçük çocukları bile öldürüyor ve bahane olarak "ileride terörist olacak" veya "zaten açlıktan öleceklerdi" diyorlar hani. bunun fantastik dünyada geçen hali işte. buram buram ideoloji pompalıyor ve bunu da kötü yapıyor.
makyavelizm üzerine aforizmaların kasıldığı başka bir bölümde, devrik ve canlı bir ağaç sembolizmi bağlamında iyilik/kötülük tartışılıyor. bu güzel işlenirse okuru kendisine çeker, hayran bırakır ama fazlasıyla vasat ele alınmış. karakterler ikna olmak için çok çaba harcıyor. bekliyor ki sen de aynı fikirde ol ama yok yani. kötü karakterler desen kilometrelerce uzaaktan "selaaam! ben şerefsiz, pislik, adi biriyim. haberin olsun", diye bağırıyor resmen.
türk dizisi tadında ama netflix çekmiş gibi vahşet ve seks dolu kitap arıyorsanız başlayın. bana soracak olursanız okumaya değer daha güzel kitap ve seriler var piyasada.
evren ve kitabı tanıtmadan önce birkaç temel uyarı yapayım. başlarda çok rahatsız etmese de serinin ilerleyen kitaplarında alttan üstten ideoloji bombardımanına maruz kalacaksınız. adına objektivizm denilen bir garabetin peygamberi sanıyor kendisini ve seri içi tutarlılığı pek de umursamıyor. çok detayına girmesem de yaptığım ufak kurcalamalar sonucu özetle: donald trump adlı, sarı bibi namlı, deli abimiz bu ideolojinin ete, kemiğe bürünmüş hali gibi. arka planda ve olayların gelişiminde temel alınan fikir bu. sosyalist falansanız kriz geçirebilirsiniz, baştan uyarmak istedim. tüm bu psikopatlığa karşın alışılmışın dışında olduğunu da söyleyebilirim. ilaveten, esas karakterlerimizin düşmanları istisnasız "deccal" gibidir ve karakter gelişiminden ziyade yazarımızın ideoloji penceresinden bakılarak anlatıldığı için her şey siyah-beyaz anlatılır. esas oğlanımızın düşmanlarına empati gösteremezsiniz, çünkü: düşmanlar sapkınlığı enlerinde yaşadığı için pek de çekici gelmez gözünüze. ha bir de, ekserisi erkek olan bu düşmaan karakterlerin tamamı kadınları salak olarak görür ve kadınlar üzerinde sapkın her türlü fantaziyi uygulamakta beis görmezler. seri geneli için bu kadarı yeterli olur şimdilik.
gelelim büyücünün ilk kuralına... türkçe çevirisi 2 ayrı kitap halinde yayınlanmış halde, bu nedenle: başlığı orijinal adıyla açmayı tercih ettim. halihazırda okuma niyetiniz varsa tercih yaparken bunu da göz önünde bulundurabilirsiniz.
bir büyücünün ilk kuralı:"insanlar aptaldır."
açıklaması da şöyle:
people are stupid; given proper motivation, almost anyone will believe almost anything. because people are stupid, they will believe a lie because they want to believe it's true, or because they're afraid it might be true. peoples' heads are full of knowledge, facts and beliefs, and most of it is false, yet they think it all true. people are stupid; they can only rarely tell the difference between a lie and the truth, and yet they are confident they can, and so are all the easier to fool.
-wizard's first rule
richard cypher adlı esas oğlanımız batı diya isminde, büyüden soyutlanmış bir bölgede orman rehberliği yaparak toz pembe bir hayat sürmektedir. babasının vahşice (bağırsakları deşilerek) gizemli bir biçimde öldürülmesinin ardından olayı çözmek için kendisini kırsala vurur. cinayet mahallinde bulduğu bir sarmaşık parçasını cinayetle ilişkilendirir ve aynı sarmaşığı kırsal gezilerinde bir ağaca dolanmış halde rastlar. sinirle sarmaşığı çeker, kopartmaya çalışır fakat sarmaşık tarafından sokulur. evet, yanlış duymadınız sokulur. dikeni çıkarmaya çalışsa da başarılı olamaz ve sonra tekrar denemek üzere yola koyulur. derken orman içinde, farklı aurası olan bir kadın görür. kadının arkasında, çok da yakın olmasa da 4 de adam vardır ve kadını takip etmektedir. akıl yürütür. "şimdi" der, "bunlar oyun oynuyorsa ve ben gidip takip edildiğini söylersem rezil olurum". sonrasında tabi ki bunun saçmalık olduğunu anlar ve gerçekten takip edildiğine kanaat getirerek yardım etmek için kadına doğru koşmaya başlar. yanına vardığında kadınla bir süre bakışırlar; kadının duruşunda, bakışında bir otorite havası vardır. durumu anlatır, haberi alan kadının yüzü kireç gibi olur ve takip edenlerin kötü adamlar olduğunu deklare eder. birlikte gizlllllli bir orman patikasından kaçarlar ancak yolun sonunda 4 adam tarafından sarılarak tuzağa düşerler. richard birini iterek uçuruma yuvarlar, kadın da büyülü gücünü kullanır o esnada. gücün ne olduğunu türkçe kitapların 2. kısmına kadar açıklamaz yazar ancak kadının tarafındaki adamlardan biri, diğeri tarafından öldürülür ve richard'ın tarafında kalan son adamın üzerine atlayarak beraber uçuruma düşerler. adının kahlan olduğunu öğrendiğimiz hanımefendiye, "dost olalım "der sevecen richard kardeşimiz. bu dostluk işi öyle kalmayacak tabi ki ve alttan alttan kahlan'a yürümeye başlar serüven içerisinde. işin ilginç tarafı da, richard ne zaman kahlan'a dokunsa kadın şaşırır. kitap böyle başlar.
kitabın akıcılığı pek iyi değil. yazarın bu evrende geçen tüm kitaplarını okuma işsizliğine sahip bir kişilik olduğum için bunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. cennet mahallesi'ndeki sultan ve ferhat gibiler. tam kavuşacaklarken pat! yeni sorun. alışıyorsun bir noktada ve pek şaşırtıcı olmuyor.
burada "merhametle öldürme" konusu işleniyor örneğin. hiiç istemiyor iyi kalpli kahramanımız halbüsümki amaaa işte... flash tv'deki kader mahkumu amcamız gibi. hani şu karılarını kıtır kıtır kesip buna "kader olarak" diyen var ya, işte o. kendisini peygamber sanıyor demiştim, alaya alınacak bir bakış açısı değil aslında. bazı terör devletleri küçük çocukları bile öldürüyor ve bahane olarak "ileride terörist olacak" veya "zaten açlıktan öleceklerdi" diyorlar hani. bunun fantastik dünyada geçen hali işte. buram buram ideoloji pompalıyor ve bunu da kötü yapıyor.
makyavelizm üzerine aforizmaların kasıldığı başka bir bölümde, devrik ve canlı bir ağaç sembolizmi bağlamında iyilik/kötülük tartışılıyor. bu güzel işlenirse okuru kendisine çeker, hayran bırakır ama fazlasıyla vasat ele alınmış. karakterler ikna olmak için çok çaba harcıyor. bekliyor ki sen de aynı fikirde ol ama yok yani. kötü karakterler desen kilometrelerce uzaaktan "selaaam! ben şerefsiz, pislik, adi biriyim. haberin olsun", diye bağırıyor resmen.
türk dizisi tadında ama netflix çekmiş gibi vahşet ve seks dolu kitap arıyorsanız başlayın. bana soracak olursanız okumaya değer daha güzel kitap ve seriler var piyasada.
devamını gör...