wrinkles

aynı isimli bir çizgi romandan uyarlama olan*, 2011 tarihli, ispanyol yapımı, drama türündeki animasyondur.imdb :7.6

yönetmen koltuğunda ignacio ferreras oturmaktadır.wrinkles, en iyi animasyon ve en iyi uyarlama senaryo goya ödülleri’ne layık görülmüştür.

animasyon, bir huzurevindeki sakinlerin hastalıklarından, korkularından, özlemlerinden ve en önemlisi dostluklarından duygu yüklü bir biçimde bahsetmektedir.*

emilio huzurevine yeni yerleşmiş, alzheimer tipi demans hastası olan bir adamdır. oda arkadaşı miguel ise çok bilmiş, huzurevinde birçok gizli saklı işte parmağı olan değişik bir insandır.emilio'nun kötü durumdaki hastaları kaldırdıkları üst kata çıkarılmasını engellemeleri gerekmektedir. bunun için tüm huzurevi seferber olur.

wrinkles'ın yaşlı insanların özellikle demans hastalarının sıkıntılarını çok iyi anlattığını belirtmek isterim. * onların unutkanlıkları nedeniyle karşılaştıkları zorluklar,ihtiyaçları sonra hastalık kaynaklı olarak agresifleşmeleri, halüsinasyon görmeleri hepsi gerçek demans hastalarının yaşadıklarıdır.bu yüzden wrinkles hem huzurevinde yaşayan insanları hem demans hastalarını daha iyi anlayabilmek için mutlaka seyredilmesi gereken bir eserdir.* bilgilendirici, empati kurmayı sağlayan oldukça keyifli bir film.ben çok severek izledim tavsiye ederim.





trailer:



kaynak:

tr.m.wikipedia.org/wiki/K%C...

içime bir öküz oturdu derler ya, işte öyle bir film. insanın yüreği sıkışıyor. çünkü biz de bir gün yaşlı olacağız. üstelik böyle bir yaşlılık çok korkunç. üstelik ailenizde ya da yakın çevrenizde alzheimer bir yaşlı varsa izlemesi çok daha zor.

2011 ispanya yapımı animasyon film bir yaşlı bakımevinde geçiyor. emilio hastalığının başlangıcındadır ve ailesi evde ona daha fazla bakamayacağını ve bir bakımevinde daha güvenli olacağını düşündüğü için onu buraya getirirler. emilio başlarda hastalığının farkında değildir. küçük unutkanlıklar olarak düşünür. ama bir gün alzheimer olan bir yaşlının içtiği ilaçlara kendi içtiklerinin aynı olduğunu fark edince durumu kabullenir. emilio bakımevinde üst kat olarak adlandırılan artık kendi başının çaresine bakamayan hastaların olduğu kısma geçmemek için elinden geleni yapar ve dostu, oda arkadaşı ona yardım eder.


film çeşitli yaşlılar ve onların iç burkan hikayelerini anlatıyor. ana karakter emilio olsa da her bir insanın öyküsü insanı etkiliyor. yaşlı olmak çok zorken bir de hasta olmak dayanılmaz. keşke kimse hafızasını kaybetmeden bu dünyadan göçüp gidebilse. ne mutlu öylelerine. yine de dostluk çok güzel. ağladım ulan yine. püü.

bir ignacio ferraras animasyon filmidir.

filmin senaryosunu da yönetmen ignacio ferraras ve rosanna cecchini birlikte yazmıştır. filmin senaryosu paco roca'nın çizgi romanından uyarlanarak yazılmıştır. film goya ödüllerinden en iyi senaryo ve en iyi animasyon film ödülleri kazanmıştır.

filmi sözlükte en sevdiğim yazarlardan biri olan the matrix isn't real'in önerisi ile izledim. bazı insanların beğenileri sizin için kesin bir referans noktası olur. the matrix isn't real da benim için öyle. bu film için kendisine hem teşekkür hem de teessüf ediyorum.

film muhteşemdi bence. çok incelikli yazılmış bir senaryo ile çok etkileyici ilerledi film.

bugüne kadar kaç kitap okudum bilmiyorum ama en az altı bin civarında olduğuna eminim. izlediğim filmler okuduğum kitaplardan daha fazladır. tiyatro oyunları ise diğer ikisi ile yarışamayacak kadar az, yine de ciddi bir sayı tutar. yazdığım yazılar toplamda yüzlerce sayfa tutar. hayatıma giren insanlar da bir o kadar vardır. hepsi de iyi kötü birer anı bırakmıştır bana. bunları neden anlattım? çünkü bu dünyada alzheimer diye bir gerçek var. ya bu yaptıklarımın, yaşadıklarımın hepsi boşa gidecek olursa?

filmde emilio isimli karakterimiz bir yaşlı bakım evine yerleştirilir. burada kendisi gibi yaşlı insanlar vardır. emilio da alzheimer başlangıcı vardır. zaman zaman geçmişe dönüp geri gelir. biz merhamet sahibi insanlar buna zaman yolculuğu diyelim.

emilio bu bakım evinde yeni arkadaşlar edinir. en önemlisi de miguel'dir. miguel emilio 'nun oda arkadaşıdır.

bir de bakımevinin ikinci katı vardır. burada kalan insanlar artık kendisinden umut kesilen insanlardır. emilio ve diğer herkes bu kata çıkmaktan ya da daha doğrusu çıkarılmaktan korkarlar.

miguel ve emilio'nun ikinci kata çıkmamak için verdikleri mücadelenin, dostluğun, belki çaresizliğin, inadın ve kavganın hikayesi bu film.

film bittiği anda içimde derin bir boşluk oluştu. nisyan ile malul olmak ne dayanılmaz bir şeydir. eğer alzheimer olursam unutmayacağım en az bir insan var. ve bir bulut alıp getirebilirim çanlar çalmadan.

bu arada size bir soru: siz de mi istanbul'a gidiyorsunuz?