x partisini eleştireni y partili sanmak

örneğin; bir insan akp'yi eleştirdiğinde hemen chp'li veya dinsiz damgası yiyor, chp'yi eleştiren de akp'li ya da yobaz damgası yiyor.
hiçbir partiyi desteklememek insanlara çok uç bir şeymiş gibi geliyor nedense.
aslında sadece parti konusunda da değil tüm konularda böyle bizim insanımız, bayılırlar herkese bir etiket takmaya.
kendi düşüncelerinde olmayan herkes onlara göre düşman.

partili sanılsa iyi ya ak trol ya da ok trol şeklinde etiketleniyor hemen.

biz bir şeye etiket yapıştırmazsak rahat edemeyiz. insanlar o kadar siyasallaştı ki objektif bakabilen insanlar olduğuna inanmıyorlar kendileri yapamayınca. muhalif muhalife aktroll diyor , aktrollu muhalife dinsiz diyor , apolitik olanları ayrı bir suçlayanlar var falan. dışardan bakmanın tadını bir bilseler.

rahmetsiz başkan george w. bush'un "ya bizimlesiniz, ya teröristlerle" demesi gibi illa bir taraftan olmaya zorlanıyoruz.
ama rahmetli malcolm x kardeş diyorki "ben gerçeğin peşindeyim, kimin söylediği önemli değil. ben adaletin peşindeyim, kim için veya kime karşı olduğu önemli değil."

hangi partiden olduğumuzun bir önemi yok önemli olan doğruya doğru yanlışa yanlış diyebilmek.

t: aynı zamanda ikiden fazla seçeneğin olmadığını düşünen insandır. sık sık safsatalara başvururlar.
"a değilsen kesin b'sin"
"ya benimsin ya kara toprağın"

'ya dışındasındır çemberin, ya da içinde yer alacaksın' durumu.

düşük ıq belirtisidir. hem de ağır.

ülkemizin en kanser eden davranışlarından biridir. kimsede demez ki "üçüncü bir seçenek olabilir" diye.

-kamu spotudur-
bir insan x görüşünü savunmuyorsa, y görüşünü savunduğu anlamına gelmez. belki ğ görüşünü savunuryordur. alfabe'de daha kaaaaç tane harf var. dünya, kafanız kadar küçük değil.
-kamu spotu bitmiştir-

toplumumuzda çok ciddi bir problem olduğunu düşündüğüm sanrıdır. olaya sadece parti bazında bakmak da doğru değil; herhangi bir konuda da insanlar sırf damgalanmamak adına haksızlık dahi olsa ses çıkaramıyorlar. öylece durup izliyorlar olan biteni. halbuki sosyal bilimlerde mutlak doğru diye bir kavram yoktur. yani benim doğru bildiğim aslında kesin doğru bilgi değil ve her an yanlışlanabilir ya da tam tersi benim yanlış bildiğim ansızın doğrulanabilir. insanların çoğu ne yazık ki bu bilinçten yoksunlar ve böylece karşısındakini kolaycana fişlemekten bir an bile geri durmuyorlar.

insanların bir diğer hezeyanı da herkesin illa bir fırkayı savunmak zorunda oluşudur. bir şeyi eleştirirsin ''ne yani x daha mı iyi? ona mı verelim? yani oyumuzu'' diyorlar. kimseye vermek zorunda değilsin. kimseye vermeden de bir fikir sahibi olabilirsin. bunu anlayamıyorlar.

aslında bu noksanlığın kaynağı her şeyde olduğu gibi yine yeniden aile faktörüdür. hangimiz çocukken ebeveynlerimize bir fikir sunduğumuzda ''kim verdi sana bu aklı? hep o x arkadaşın yüzünden değil mi?'' azarını işitmemiştir ki? aslında fark etmeden fişlenmeye daha ailede başlıyoruz. hem de kendi annelerimiz, babalarımız tarafındandan.

kendi özgür düşüncesi olmadığı için herkesi kendi gibi bilirler bu tipler. illa bir taraf olmalısın, haklının tarafında da olsan muhalifsen diğer partidensindir.

tedavisi mümkün olmayan ağır ruh hastalığıdır.

(bkz: eristik diyalektik)

beyinsizden bol ne var ülkede? parti tutmuyorum kardeşim. istediğimi de eleştiririm.

adaletin yanında olun da isterseniz tanrıyı bile eleştirin hiç önemli değil ama adalet önemli işte. tabii herkes için adalet olmalı bu canı yanan adalet diye bağırıyor güç kendine geçince intikam diye bağırmaya başlıyor olmaz böyle. her zaman adaleti savunun adaletin yanında olun yoksa öpmüşüm partisini zaten kendi uydurduğumuz kurumlar bunlar. araçlara kafayı takmayın amacınıza odaklanın. ben x partisini desteklerim sorun değil ama adalet olsun diye destekliyorum sen de x partisinin adaletsizliklerini söylüyorsan bu müthiştir ama tabii kendi tuttuğun y partisinin de adaletsizliklerini eleştireceksin yok öyle adaleti sadece bana satmak. dediğim gibi mottomuz adalet olsun ama herkes için adalet, gerisi filanca adamların partilerin çıkarları onlar önemli değil. ama adalet olmazsa olmaz bunda tüm millet olarak halk olarak anlaşmamız lazım. sorsan memleketin tamamı ben adaletsizliğe katlanamıyorum diyor ama ülkede adalet namına en ufak bir emare bile yok e hani katlanamıyordun kardeşim? hepimiz bir şekilde bu ülkedeki adaletsizliklerin tanığı ya da mağduru olduk ama hala kişileri konuşarak vakit kaybediyoruz. temel esaslarda birleşelim haklarımıza saygı olmalı adalet olmalı bunları üzerine hiç tartışmadan kabul etmeliyiz. sonra partilere geçeriz bu hiç önemli de değil yeter ki adalet hepimiz için olmalı düşüncesi kafamıza yerleşsin. bakın o kadar cümle kurdum hepsine bir şekilde adaleti yerleştirdim :) hepimiz bir şekilde hayatlarımıza şu kavramı sokalım lütfen. daha adil bir ülke isteyelim, daha adil bir toplum isteyelim, adaletsizliği babanız da oğlunuz da yapsa buna karşı durmayı bilelim. bizi medeni ülkelerden ayıran en büyük fark bu toplumların sudan ekmekten bile daha fazla ihtiyacı olan sadece adalettir. su var ama birisi fazla içip kalanıyla banyo yaparken birileri susuzluktan ölüyorsa ne yararı var sana bu suyun. ihtiyacımız olan şey adalettir. bakın bugün ülkemize yabancı yatırımcı gelmemesinden şikayet ediyor yoksullaşmamıza kızıyoruz artan hayat pahalılığına isyan ediyoruz haklıyız ama soruyorum size adaletin olmadığı bir ülkeye yatırım yapar mısınız? hatta oraya seyahat bile etmezsiniz belki de ya başıma bir şey gelirse ve ben hakkımı arayamazsam diye düşünürsünüz. adam vuranlar ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi çıkıyor memlekette, karısını öldüren adam mahkemeye gidip kravat takım elbise ile ceza indirimi alıyor ama biz sadece kadına şiddeti konuşuyoruz, yıllarca okul okuyor sınavlara giriyorsun ama başka biri sırf tanıdığı var diye senin kadar uğraşmadan tak diye başlıyor işe. senin hakkını yiyor biz partiye sövüyoruz ama başka parti gelince de o da kendi tanıdıklarına yapıyor bu böyle yılan hikayesi gibi devam ediyor. biz her şeyi konuşuyoruz neden ülkede adalet olmadığını konuşmuyoruz? neyse yine üniversite sınavı paragraf sorusu gibi yazdım yine:) partilerin hepsini boş verin sadece adalete önem verin herkes için adalete...

bizim insanımızın genelde tartışmak, fikir üretmek ve eleştiriye cevap vermek için yeterli kapasitesi yoktur. o yüzden "sen fetöcüsün", "sen chp'lisin", "sen akp'lisin" gibi karşıtlıklar üzerinden tartışırlar.

halbuki bir partiyi eleştiren herkes bilmem kimin partisinden ya da bilmem hangi terör örgütünden olmak zorunda değildir. öyle bir dünya yok. artık bu dar düşünce kalıplarından sıyrılın.

değil tartışmayı, konuşmayı bile imkânsız hâle getiren olay.

bunu yapanlar genellikle yanlışı yanlışla savunmaya da kalkıyor.

- senin parti şöyle yapmış.
- ama y parti de bunu bunu yaptı.
- bana ne y partisinden be!

burada tıkanıp kalıyor zaten diyalog. ondan sonra kimseye bir şeyin doğrusunu anlatamıyorsunuz.