ya kibrim ya kuşlara özentim
başlık "insan olun biraz" tarafından 11.11.2021 13:14 tarihinde açılmıştır.
1.
büyük öykücü behçet çelik’in patikaların iyi yanı isimli öykü kitabının yüz onuncu sayfasında geçen cümledir.
bir şehre ilk varışımda o şehirle tam bir tanışıklık anına ulaşmak, sıkıca kaynaşmak, o şehre zihnimde bir yer ayırmak, şehri anlamak ve kendimi ona anlatmak için öncelikle yüksek bir yere çıkıp şehre bakmayı adet haline getirmişimdir. bu, o şehre yenileyeceğimin bir ön gösterisi olmakla birlikte içimde korumaya çalıştığım özgürlük duygusunun da bir işaretidir. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
yeni bir eve taşınacaksam evin yüksek katlarda olmasını isterim. hem hiçbir zaman bakıp dertlenmeyeceğim ya da huzur bulmayacağım manzaraya hakim olmak, hem de olabildiğince az insanla haşır neşir olmak için. camdan bakınca insanların ayaklarını, bacaklarını görmek istemem. beni ezebilecekleri korkusu hissetmek isteyeceğim bir duygu değil. ben onlara tepeden bakmak isterim. ne yaptıklarını ve neler daha yapmaya muktedir olduklarını gözlemlemek ve her an hazır olmak için. onları ezebilecek bir konumda olmak önemlidir benim için. bu benim içimin karanlık ve korkulu yanıdır. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
ben bir işi iyi yaptığımı düşünüyorsam rekabetçi yanım hemen ortaya çıkar, zaten hiç kaybolmaz gözümün önünden. zirvede olmak isterim her zaman. çocukken de böyleydim. okuma yazmayı öğrenen öğrencilerin isminin yazıldığı elma ağacında en yüksekteki elma benimdi. eğer futbol oynanacaksa ya takımları seçen kişi ya da ilk seçilen kişi olurdum. olmazsam uykularım kaçardı. bu benim özgüveni düşük yanım. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
ben uçmak istiyorum, her zaman de istedim. hatta belki yeterince toplarsam cesaretimi uçabilirim bile. bunu elli beş yaşına gelince denemeyi de planladım yıllarca, daha çok zamanım var. tekrar gündeme alabilirim bu fikri. uçmak özgür olmak gibi gelir bana, eğer gökyüzüne tutsak olmak anlamına gelmiyorsa. ben uçmak istiyorum ve bunun nedeni ya kibrim ya kuşlara özentim.
bir şehre ilk varışımda o şehirle tam bir tanışıklık anına ulaşmak, sıkıca kaynaşmak, o şehre zihnimde bir yer ayırmak, şehri anlamak ve kendimi ona anlatmak için öncelikle yüksek bir yere çıkıp şehre bakmayı adet haline getirmişimdir. bu, o şehre yenileyeceğimin bir ön gösterisi olmakla birlikte içimde korumaya çalıştığım özgürlük duygusunun da bir işaretidir. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
yeni bir eve taşınacaksam evin yüksek katlarda olmasını isterim. hem hiçbir zaman bakıp dertlenmeyeceğim ya da huzur bulmayacağım manzaraya hakim olmak, hem de olabildiğince az insanla haşır neşir olmak için. camdan bakınca insanların ayaklarını, bacaklarını görmek istemem. beni ezebilecekleri korkusu hissetmek isteyeceğim bir duygu değil. ben onlara tepeden bakmak isterim. ne yaptıklarını ve neler daha yapmaya muktedir olduklarını gözlemlemek ve her an hazır olmak için. onları ezebilecek bir konumda olmak önemlidir benim için. bu benim içimin karanlık ve korkulu yanıdır. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
ben bir işi iyi yaptığımı düşünüyorsam rekabetçi yanım hemen ortaya çıkar, zaten hiç kaybolmaz gözümün önünden. zirvede olmak isterim her zaman. çocukken de böyleydim. okuma yazmayı öğrenen öğrencilerin isminin yazıldığı elma ağacında en yüksekteki elma benimdi. eğer futbol oynanacaksa ya takımları seçen kişi ya da ilk seçilen kişi olurdum. olmazsam uykularım kaçardı. bu benim özgüveni düşük yanım. ya kibrim ya kuşlara özentimdir.
ben uçmak istiyorum, her zaman de istedim. hatta belki yeterince toplarsam cesaretimi uçabilirim bile. bunu elli beş yaşına gelince denemeyi de planladım yıllarca, daha çok zamanım var. tekrar gündeme alabilirim bu fikri. uçmak özgür olmak gibi gelir bana, eğer gökyüzüne tutsak olmak anlamına gelmiyorsa. ben uçmak istiyorum ve bunun nedeni ya kibrim ya kuşlara özentim.
devamını gör...