ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol sözü

mevlana dile getirmiştir ve hemen herkes bilir.

yalnız, internet çağı ile birlikte yeni bir tabir daha eklenmiştir bu özlü söze;
''ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol ya da çevrimdışı görün...''

evet, yapıyoruz bunu hemen her platformda...
sadece internette de değil, liberalleşen toplumda, ''aman ali rıza bey tadımız kaçmasın'' motivasyonuyla; evde, okulda, otobüs yolculuğunda, banka ve alışveriş kuyruklarında...
toplumsal yaşamda olmazsa olmaz bir eylem haline geldi artık, çevrimiçi görünenlerin hali ortada!


her şeye uzaktan bakıyoruz ama farkındayız da, tüm yaşananların. sadece ses etmiyoruz, görünmek istediğimiz an görünüyor, istemezsek de bir hayalet gibi dolanıyoruz orada burada...
ne kadar güzel değil mi?

akıllı bir cep telefonu yeterli artık, istediğin kadar uzaklaşabilirsin yuvadan. sonra geri gelirsin, hiçbir şey olmamış gibi devam edersin...

evet, çok yapıyoruz bunu... çevrimdışı görünüyoruz ama aslında hayatın tam ortasındayız, sadece kimseye belli etmiyoruz.

mevlana'nın paha biçilmez sözlerindendir. dışarıdan bakıldığında ne kadar da basit ve sıradan duruyor öyle değil mi? ama zaten derinliği olan sözler hep en kısa olanları olmaz mı aslında? üstelik bu öyle bir sözdür ki üzerinde uzun uzun düşünülse bile asıl derinliğine, anlatılmak istenene ulaşılması pek mümkün olmayabilir. bazı şeyleri düşünerek ya da okuyarak değil yaşayarak, tecrübe ederek anlar insan. yaşadıklarından sonra aydınlanır.

işte ben de son zamanlarda yaşadıklarımdan, hissettiklerimden, içinde olduğum açmazlardan yola çıkarak bu derin sözün gerçekten ne anlatmak istediğini kavramaya başladım. insanın inandığıyla yaşadığı hayat birbirine zıt olmaya başladığında bocalamalar, takılmalar ve yere düşmeler başlıyor. ''hangisi?'' diyor insan kendi kendisine. ''hangisi olacağım, hangi yoldan devam edeceğim?''

kafanızdaki bu çelişki sizi öyle bir noktaya getirir ki artık yaşadığınızdan zevk bile alamamaya başlarsınız. zor gelir hayat. keyif veren şeyler yavanlaşır. içinizde taşıdığınız inancın da zayıflamaya başladığını hissedersiniz. yolunuz şaşar, yönünüz kaybolur ve ruh dünyanız alt üst olmaya başlar.

kimin hangi yolu seçeceği, yani inandığı gibi mi yaşayacağı yoksa yaşadığı hayata göre mi inancını şekillendireceğini bilemem. ama benim tavsiyem bir şekilde gerçekte kim olduğunuzu bulup yolunuza ona göre karar verin. bir koltukta iki karpuz taşınmıyor dostlar.

ya öldüğün gibi gömül ya da gömüldüğün gibi öl.