yağmurda kitap okumanın verdiği huzur

bu sizlere ne denli huzur vermekte bilmiyorum ancak özellikle birkaç yıl önce bu durumu yaşamıştım. dışarıda öylece sahilde kitap okumaktaydım, ezgi durmuş'a dair sevdiğim de bir kitaptı. bir anda yağmur başladı, başlayan yağmur altında da kitap okumaya devam etmiştim, kitabın sayfaları falan ıslandı böyle, içten içe de üzülmüştüm ancak şuan böyle düşününce o anı çok huzurlu ve güzel buluyorum.

çünkü bir şekilde o kitaba dair bir anım oluştu, kitabın o sayfası bir şekilde kurusa da bir anısını bırakmış olacak ıslanmış hali ile, belki o sayfadaki yazılarda vs.

ben insanın bir şekilde ıslanmış bir kitabının olması gerektiği düşüncesindeyim, mümkün oldukça göz yaşlarıyla değil de yağmur damlaları ile elbette. ha tabi göz yaşları sevince dair göz yaşları olacak ise eğer o da güzel bir anı bırakabilir. ancak diğer türlü bir göz yaşı olması pek de güzel anıları canlandırmaz neticede.

acaba sizlerin bir şekilde yağmurda ıslanan bir kitabınızla anınız var mı peki, bu size bir şekilde huzur veriyor mu, yahut verdi mi?

yağmur sesinde güzel olur ama direk yağmur teması ile olmaz çünkü ben kitapların zarar görmesini sevmiyorum, bir kitapta ıslak mendil kalıp ıslanmıştı ve iz kalmıştı.