yalnızlıkta kendisiyle çoğalabilen insan

kendini yalnız ve kimsesiz hissetmeyecek olan insandır.

ben kendime yeterim diyebilen insandır.
adamdır adam. ohoooo kim bilsin ne sohbetleri vardır kendisiyle.

film izleyelim mi kendim?
şiire ne dersin?
bu akşam manzaraya karşı bir şeyler içelim mi?
falan.

bu iyi hoş bir özellik de dostlar bir yerden sonra insnain sahip olup olabileceği her şeyi elinden alıyor.
kendinle çok başbaşa kaldığın için hiçbir şey eskisi kadar eğlenceli gelmiyor belli bir süre sonra. kendine sürpriz değilsin ya.
biriyleyken de hep kendinle kaldığın o tanıdık huzuru arıyorsun.
neticede istediğin tada ulaşamadığın bir döngüye giriyor hayatın.

(bkz: eşeysiz üreme)

şizofreni.

bana mı seslendinizz