1.
"neye yarardı eşit olmadıktan sonra aşk?"
" bütün yaşamımı alıp gitti.. "
1917/ 1997 yılları arasında yaşayan türk şair cahit külebi imzalı eser; 1980 yılında yayınlanmıştır.
cahit külebi seçme şiirler ve cahit külebi bütün şiirleri kitaplarından sonra kendisinden okuduğum son kitap bu oldu.
cahit külebi sanki bir şair değil de anadolu'yu anlatan bir yazar edâsıyla anlatıyor bana kalırsa, çünkü şiirlerinde anadolu topraklarının kavrukluğunu, anadolu insanının yaşamını derinden hissettiriyor, duygudan ziyâde gerçekliğe dayalı şiirler olduğunu kendi adıma söylemem mümkün gibi.
ancak yine de duygunun okura geçtiği şiirler de elbette vardı.
bu kitabındaki şiirlerinde ise yüreğinin sanki bir yangın yeri olduğunu düşündürüyor, hayatın trajik zamanlarını kendine özgü bir şiir formuyla yansıtıyor, topluma ayna tutan şiirler olduğu kadar kendi iç dünyasına ışık tutan şiirleri de yok değil.
yalnızlığı, yaşamının bir kişiye bağlı oluşunu ve yaşamını onunla beraber yitirmiş gibi hissetmeyi, yitirilen ile hemhâl olmayı, bazen geride anılardan ve acılardan başka bir şey kalmamasının hüznünü hissettiriyor.
bazı dizelerini oldukça sarsıcı bulduğum bir kitap oldu, özellikle de bütün yaşamımı alıp gitti dizesi oldukça etkileyiciydi.
okunulası bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
tozlu stepler neyse, mavi kıyılara bakarak, neyse yanında sivrihisar'ın çukurova,
insan yaşamında da ayrıntılar öyle uzak, öyle çorak ki... onlar geri gelmez bir daha.
ecel şerbetidir yârin elinden içtiğin,
içeceğin.
neye yarardı eşit olmadıktan sonra aşk?
kurtarmıştın sayrılığın elinden
şimdi sayrı kaldım, ellerim bomboş.
külebi der, ölüm gelir yavaştan
ben de bıktım, bu anlamsız savaştan.
rakıya su katılır gibi
gözlerin başlar yansımaya.
bu yıl halkımızın gözyaşı
yüzyıllar boyunca dökülenden çok
azrail gibi bir kış geldi.
yurdumuzda ne ararsan yok..
ne kaldı anılardan, acılardan başka?
ve umutlardan? bir çıkmaz sokakta
belki de iki gün sonrası.
yağmur çizgilerinde izlerken geçmişi şimdi.
o mavi güneşleri göremezsin
sen yaşamı çoktan yitirdin şimdi...
" bütün yaşamımı alıp gitti.. "
1917/ 1997 yılları arasında yaşayan türk şair cahit külebi imzalı eser; 1980 yılında yayınlanmıştır.
cahit külebi seçme şiirler ve cahit külebi bütün şiirleri kitaplarından sonra kendisinden okuduğum son kitap bu oldu.
cahit külebi sanki bir şair değil de anadolu'yu anlatan bir yazar edâsıyla anlatıyor bana kalırsa, çünkü şiirlerinde anadolu topraklarının kavrukluğunu, anadolu insanının yaşamını derinden hissettiriyor, duygudan ziyâde gerçekliğe dayalı şiirler olduğunu kendi adıma söylemem mümkün gibi.
ancak yine de duygunun okura geçtiği şiirler de elbette vardı.
bu kitabındaki şiirlerinde ise yüreğinin sanki bir yangın yeri olduğunu düşündürüyor, hayatın trajik zamanlarını kendine özgü bir şiir formuyla yansıtıyor, topluma ayna tutan şiirler olduğu kadar kendi iç dünyasına ışık tutan şiirleri de yok değil.
yalnızlığı, yaşamının bir kişiye bağlı oluşunu ve yaşamını onunla beraber yitirmiş gibi hissetmeyi, yitirilen ile hemhâl olmayı, bazen geride anılardan ve acılardan başka bir şey kalmamasının hüznünü hissettiriyor.
bazı dizelerini oldukça sarsıcı bulduğum bir kitap oldu, özellikle de bütün yaşamımı alıp gitti dizesi oldukça etkileyiciydi.
okunulası bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
tozlu stepler neyse, mavi kıyılara bakarak, neyse yanında sivrihisar'ın çukurova,
insan yaşamında da ayrıntılar öyle uzak, öyle çorak ki... onlar geri gelmez bir daha.
ecel şerbetidir yârin elinden içtiğin,
içeceğin.
neye yarardı eşit olmadıktan sonra aşk?
kurtarmıştın sayrılığın elinden
şimdi sayrı kaldım, ellerim bomboş.
külebi der, ölüm gelir yavaştan
ben de bıktım, bu anlamsız savaştan.
rakıya su katılır gibi
gözlerin başlar yansımaya.
bu yıl halkımızın gözyaşı
yüzyıllar boyunca dökülenden çok
azrail gibi bir kış geldi.
yurdumuzda ne ararsan yok..
ne kaldı anılardan, acılardan başka?
ve umutlardan? bir çıkmaz sokakta
belki de iki gün sonrası.
yağmur çizgilerinde izlerken geçmişi şimdi.
o mavi güneşleri göremezsin
sen yaşamı çoktan yitirdin şimdi...
devamını gör...