yaptığın espriyi açıklamak zorunda kalmak

espiri yaptığına pişman eden hadisedir.

espiri falan yok lan size odun kafalılar, kös kös oturun şimdi.

insanı atom mühendisliğinden de mizahtan da soğutur gayri espiritüel bir adama dönüşürsün akabinde.

hoşuma giden mevzudur. çünkü espriyi açıklarken bir kez daha gülmüş oluyorum..

valla şahsım adına konuşacak olursam öldürmez ama süründürür demek istiyorum. bir başlık altında mizah yapıyorsun, güldürmek istiyorsun lakin ona bile duyar kasan oluyor. hakikaten ilginç kafalar var ve sadece yazıp geçmek, hesap vermemek şu aşamada daha sağlıklı kanımca.

insan gerçekten hayret ediyor dostlar…

tüm enerjimi alan, hayat ışığımı söndüren durum. mesele anlaşılmamak değil, bunu gayet normal karşılıyorum. ama açıklamak zorunda kalmak var ya..

bir espri yapıyorsun ve kesinlikle çok masum bir espri. ama karşıdaki espriyi anlamadığı gibi üstüne bir de kendisine küfür edilmiş gibi davranıyor ya hani? sonra öyle olmadığını anlatmaya çalışmak, o çırpınış, o acının tatlı tebessümü..

-bla bla bla bla bla..
+nasıl yani?
-espri yaptım.
+sence ben gülünç müyüm yani?
-hayır yahu sana değil espriye gülüyorum. (espri açıklanır, esprideki her bir unsurun tarihçesi ortaya dökülür)
+hmm bilmiyorum bana yeterli gelmedi. hoş değil.

bazı insanların ciddi ciddi espri yapmakla, mizahla hatta gülmekle ilgili bir problemi var. en ufak bir mizah kırıntısına tahammülleri yok. böyle nasıl yaşanır hiç bilmiyorum. birçok şey çok komik bence.

yazışmaktan nefret etmeme sebep olan şey.
aklıma bir espiri geliyor, yazarak anlatamıyorum ki açıklayayım.
hem espiri üret hem açıklama yap.
her şeyi benden beklemeyin.
ben bir espiri yaptım mı, gülün.
ne kadar da komik bir yazarım.*