yarınlara olan ümidini kaybetmek

belirli bir süreden sonra kaybediyor insan yarınlara olan , geleceğe olan umudunu . günler , aylar sıradanlaşıyor . her şey kendini tekrar ediyor.

başlığı vapur açtı sanıp geldim, yanlış alarmmış.
kusura bakma angaralı alim. kdkdk

yarın allah kerim demekten başka seçenek hiç olmadı. t.c. server'ı sunmadı.

nazım hikmet
demeyi gerektiren duruma maruz kalmaktır. ümit, erimekte olan bir mumun ışığı gibi görülmemelidir. ümit, beklenmedik anlardaki küçük mucizelerdir.

ya şey düşünüyorum benim hayatım yolunda olsa başkasının yarınını düşünür müyüm diye, çünkü soru yarınlar ya. yani benim yarınım için ümidim varsa yarınlar için de vardır herhalde. önce kendi hayatımı yani kendi yarınımı düzene sokmam gerek, kusura bakmayın yarınlar. siz de böyle yapın ki yarınlar için ümit var olsun. ben böyle motivasyon yapmazdım ama içimden geldi.

yarında bir b.k yok. standart bir mahallede doğduk keza. öyle züppe gibi amerika'ya uçacağım bize masal geliyor haliyle.

kendi yarınımı inşa ediyorum. kusursuz diye bir şey de yok. ama hayvanlar gibi arayıştayım. aradım. çabaladım diyebileceğim gönül rahatlığıyla ki ben kafama koyduğumu yaparım. kendime ve yapabileceklerime hep inandım.

çaba çaba çaba, azim azim azim.

rotam bu. zırlamak olmaz.

bugunlere de inanmamaktan kaynakli gerceklesen elim 1 hadise.

(bkz: artık benim geleceğe dair umudum yok hayalim yok beklentim yok)