yaşama sevincini yitirmek

hani insan işinde başarılı olamaz, kabulumdür.
birlikte olduğu kızlarla anlaşamaz ayrılıklar yaşar, kabuldür.
her zaman şanssız ve bedevilikle itham edilir, kabuldür.
sinir sistemi ile imtihan edilir onada kabuldür.

ama giydiği çorabın ıslanması asla kabul edilemez.

bir yere yemeğe gidersiniz, en sevdiğiniz yemeği söylersiniz ve onun içinden çıkan sineği görmenizle beraber oluşan tiksinti durumu son noktadır.

bu his genelde delice sevdiğin birinden ayrıldığın ilk bir kaç hafta yoğun şekilde hissediliyor. sonrasında kademe kademe azalsa da ömür bitene kadar bir parça hep kalıyor içeride. yani demem o ki, doğru kişileri alın hayatınıza kardeşler. yoksa hem ondan hemde yaşam kalitenizden olursunuz...

yaşamımızda anlamı olan insanları yitirmekten kaynaklanır bazen.

günümüz insanlarının bir çoğunun yaşadığı duygu durumu. yitirmek derken var olduğunu bile hatırlayamayan var.