yaşanmayacak hayatları hayal etme hali

gerçekleri tınlamama haline denir.
mutlu olmaya değer bir kaç dakikalık peki ya sonra hüznü çöker üzerine bir kaç aylık :)

bazen kendimi madison square garden'da konser verirken hâyâl ederim.... ahhh bee.

amerika'da los angeles şehrinde bir evde yaşarken hayal ediyorum kendimi.

beleş değil mi? ederim işte.
etmemem için bir sebep yok ki zaten. aaa bak bu hayat yaşanmaz, bunu hayal etmeyeyim diye bir düşünce oluşmadı hiç kafamda. hatta o hayali üst noktalara taşıyorum çoğu zaman.belki de çok hayalperest biri olduğumdandır, bilemiyorum.

ben çok mutsuz olduğumda bunu yaparım. ama öyle yurt dısında yasayayım yok yalımın penceresinden geçen vapurlara bakarken dertleneyim ünlü olayım da hayranlarıma küseyim şeklinde değil.
en olmadık zaman dilimlerinde, geçmiş yada gelecekte, belki aristokrat belki köylü çokca şaman biraz gerilla yer yer isyankar bazen bir hayvan en kötüsü ağaç. bir kere de mitolojik kahraman gibi bir hayat hayal ederim. kafam dağılsın ruhum iyileşsin diye.