yaşlandıkça müzik zevkinin değişmesi

ilk gençlik yıllarında, metal/rock falan dinliyordum deli gibi.
şimdi artık kafam götürmüyor.
daha sakin, daha soft müziklere yöneldim.
90'lar türkçe pop dinliyorum.

ona biz yaş aldıkça diyelim de..
ruhu hala genç olanlara ayıp olmasın.

müzik zevkim değişmedi de, müzik olduğu iddia olunan "şey" ler icat edildi sanki.. (yoksa yaşlanmak zaten böyle bir şey mi.. bilmiyorum ve umrumda da değil ilgilenmiyorum. )
'sen türkülerini söyle' diyorum kendi kendime..

zevkten dört köşe oldum

ortaokula giden bir veletken bangır bangır metal dinlerdim.
yaş 41 oldu hala metal dinliyorum.

eğer kaliteli müzik ile erken tanışırsanız yaşlandıkça değişmez.

aslında degismez ,genisler...artik daha baska gozlerle dinlersiniz daha baska bir kalole dinlersiniz sarkilari...yasanmisliklar birikmistir ,göremediklerinizi görmeye baslarsiniz

yaş otuzbeş #2959590 +1

bn mesela . bn yaşlı bir adamım. eskiden mustafa sandal,teoman falan dinlerdim . simdi spotify'dan karisik piano mix, karisik caz-blues vd dinliyorum.ya da bilgilendiren podcastler aciyorum.öyle yani.isci ve emekci bayraminizi kutlarim.

müzik müziktir hangi sanatçı ve tür hoşunuza gidiyorsa en iyisi odur , ben amerikan caz-blues,r&b,reggae, severdim ,hatta keisa brown (nur içinde yatsın) iyi arkadaşımdı ama şimdi ankara müzikleri hoşuma gidiyor .
aslında aynı müzik ,koy klarneti olsun caz.
anadolu türküleri ve kürt müziği bana hoş gelir ama insan dinleye dinleye başka tür arıyor .
müzik ruhun gıdasıdır demişler, keyif aldığın en iyi müziktir.

bende olmayan değişikliktir. 10 yaşımda da müslüm gürses dinliyordum halâ müslüm gürses dinlerim.

hangi müzik türüne ne kadar zaman harcadığının değişimidir bu. aralıksız 5-6 saat rock dinleyemiyorum artık, haa bu o türden vazgeçtiğim anlamına gelmiyor, övünç kaynağımdır, gençliğimi rock, blues, metal müzik ve elektro gitara harcamış olmam... hala kızlarımla sidik yarıştırıyoruz rock müzik ile ilgili.
ama artık türkü deryasına düştüm ben... çıkmakta istemiyorum. çünkü artık her şey melodi değil, sözzzz, felsefe, yaşayış.

üniversitede iken bir ara klasik müziğe sarmıştım. yani gençlik işte sevdiğimden değil de bir halk efsanesine inandığımdan. hatta halk efsanesi de değil bilimsel araştırma. " klasik müzik zekayı geliştirir" zırvası yani.

otobüste, trende,evde, ders çalışırken, yatarken falan sürekli klasiğe verdim kendimi.

beynim zonkluyordu , kafam 1500 parçaya bölünüyordu.hiçbir zkim de anlamıyordum. fakat inat ettim ben bu müziği anlayacam ve zevk de alacam dedim.

iki ay sonra artık başım agrımamaya ve klasik müzikten zevk almaya başladım.

ta ki bu bilimsel araştırmanın palavra olduğunu öğrenene kadar. çünkü müzik evet zekayı geliştiriyor fakat klasik müzik değil sevdiğin müzik geliştiriyormuş. neyse sonra angaranın bağlarına geri döndüm.

velhasıl klasik müziği hala severim ama müzik olayında şöyle bir şey var. sevmediğin müzik olsa bile belirli bir süre , sürekli o tür müzik dinleyince acayip zevk almaya başlıyor insan..

ilkokul ve lise çağlarında daha çok pop, hiphop dinlemeye meraklıyken şimdilerde azer bülbül, müslüm gürses dinlemeye başladım. küçükken arabesk dinleyenleri hep derbeder, çilekeş insanlar sanırdım, yanılmışım. müzik zevkinden mahrum kalmışım yıllarca haberim yokmuş. şimdi benliğimi buldum. *

müzik zevkin iyi ise, türler değişir ama dinlediğin müzikler genelde okeydir.

ne olduğu farketmez, türkçe rock, indie pop, shoegaze, gangsta rap vsvsvs

evde yalnız içerken hep alaturkaya bağlar oldum.

bir ara dalga geçtiğim şarkıları şimdi uzaklara dala dala dinliyorum