yaşlanınca sana bakması için çocuk sahibi olmak

en az üç çocugun mantığı sanırım. ben büyüttüm bana bakılcak mecbur kafasındaki insanlara şaşkınlıkla baķıyorum.sırt çevirmekten bahsetmiyorum ama böyle bir beklentiyle çocuk sahibi ne kadar doğru. çocuğunla iyi bir ilişkin varsa zaten bunu düşünmezsin keşke öncelik kendine baktırtmak değil iyi bir insan yetiştirmek olsa.

dilendirmek için çocuk yapmak kadar şaşirtici olmayan olay.

köylü kurnazlığıdır. yatırım tavsiyesi değildir.

çocuğun yurtdışına yerleşmeyeceğinden ya da kötü tohum çıkmayacağından nasıl bu kadar emin olabildiğine şaşırdığım ailedir.

çoğalmanın güdüsünde olmayandır. söyleseler bile inanılmamalıdır. insan, miras bırakabilmek için çoğalır. kendini yaşatabilmek, ölmemek için çoğalır. yapamadıklarını yapabilecek biri olsun diye çoğalır. insan kendisine baksın diye biriyle evlenebilir ama çoğalamaz.

kimse bana yarın baksın diye dünyaya çocuk getirmez. bir çocuğu büyütmek, okutmak veya hayatının her döneminde destek sağlamak ne kadar zor. eğer bir anne baba çocuğunun en az 2-3 yıl altından alıyorsa, ateşlendiğin de sabahlara kadar başında bekliyor her türlü sefasıyla cefasına da anne- baba olduğu için zevkle katlanıyorsa ve eğitim hayatında, evlenip hayata atılırken ki her anında maddi manevi yanında oluyorsa kimse kusura bakmasın, o çocukda ebeveynleri yaşlanıp, bakıma muhtaç olduğunda paşalar gibi gururla ve sevgiyle bakacak.

annemin bana dayattığı ve fakat benim ısrarla karşı çıktığım hede. neymiş yalnız ölecekmişim. e olabilir, aslında çocuğum olsa da yalnız öleceğim zaten diyorum ama anlatamıyorum. ayrıca çocuğum neden bana baksın ki? ben, benim yapamadığım şeyleri çocuğumun yapmasını isterim. bana bağımlı olmasın, kendi hayatını kendi istediği şekilde kursun. benim çocuğum olduğunu idrak ettiği gibi aslında "birey" olduğunu da idrak etsin. mümkünse yurt dışına yerleşsin. ben onun iyi ve mutlu olduğunu bileyim de varsın tek başıma öleyim.

1 baba 10 çocuğa bakar da 10 çocuk bir babaya bakmaz.
işte olan bu.

nasil bi zihniyet bu ya? kimse kimseye bakmak zorunda diyl. bakarsa kendi insanligidir. kenara para koyun arkadaslar. yaslandiginizda gidin bi suru geriatri merkezi var bes yildizli otel konforunda. bastirin parayi baktirin kendinize. kimseden de medet ummayin. kimseye yuk olup da kimsenin hayatinda tahakkum kurmayin.

yemek yapması ve evi temizlemesi için evlenmek kadar acınacak bir davranıştır.

iş yerinden bı abi vardı elli yaşlarında beş yaşlarında da bir çocuğu vardı abi niye düşündünüz bu yaştan sonra çocuk diye sorduğumda şu getirir diye düşündüm dedi. kelimeler kifayetsiz..

türk insanının yaşlılık sigortası. sanki o çocuğun büyüyünce iyi bir hayatı olacağının, sana bakacağının garantisi varmış gibi

bencilliğin ta kendisi..

"bir kere benim yaşlanacağım garanti değil" diye tweet atmıştı biri, bence çok haklıydı.

ebeveyn olmak anne ve baba olmaktan çok daha fazla meziyet ister! toplumumuzda çoğu ebeveyn çocuk sahibi olmanın yük ve sorumluluğunu sahiplenmiyor ve yerine getirmiyor maalesef. ebeveyn odur ki çocuğunu kısıtlamayan ,onu anlayan ,onun gözünden bakabilen ve en önemlisi toplumda bir seviyeye gelmesini sağlayan.

özellikle afrika toplumunda görülen olay.

bu hayatta bir insanın başka bir insana yapabileceği en büyük bencillik..

ülkemizde pek çok insanın içinde bulunduğu durum veya zihniyet.

maalesef anadolu kültürüne ait ebeveynlerin, evlilik hakkındaki pragmatik yorumu ve ayrıca evliliğin tek gayesi ve bahane kaldırmaz tek alternatifi. üremek, bunca keşmekeşin tek sorumlu eylemi. dünyaya getireceğiniz hiçbir canlıya, gelip gelmeme hususunda seçenek sunamazsınız. hele ki bu boktan çağ ve coğrafyada, daha da bir mantıksızdır. ve insanı hayatta yıkıma uğratan en vahim durum, birilerinin ölümüne şahit olmaktır. kafka'nin dediği üzere: "ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir?" kaldı ki bu durum, en yakınlarınızın başına geliyorsa... sonu gelmez bir travma örneği. ki doğduğu anda sizler de onu bir şekilde ölüme yolluyorsunuz. çünkü doğduğu anda başlar herkes için ölmek. lütfen zahmet edip kendi çabalarınızla ölünüz ve üreme fikrini de vicdanınıza danışıp defaatle düşününüz!

iğrenç bir durum. ülke zorla evlenen insanlar ve zorla yapılan çocuklar yuvası gibi. neyse ne diyorduk. kutsal sözümüz "elalem ne der" . ne der: evlenin der, çocuk yapın der, sonra da bunu yapmayanlara bok atın der.