yaşlı insanlarla muhabbet etmekten keyif almak

görmüş geçirmiş insanların hikayelerini dinlemeyi, öğüt vermelerini, eskiden ve bizim zamanımızda şöyleydi demelerini seviyorum.
bir de görmüş geçirmiş insanlarda pek kibir olmuyor, hayat bir şekilde onlara kibirsiz ve nazik olmayı öğretiyor.
benim onları dinlemeyi sevdiğim kadar onlar da kendilerinden yaşça küçük insanlara hikayelerini anlatmayı seviyorlar.
tramayda, dolmuşta, otobüste herkes telefonla uğraşırken onlar konuşmayı seviyor. bu yüzden hayranım bu tür insanlara.

muhabbet etmeyi bilemem ama yaşlı insanları dinlemek gerçekten terapi yerine geçiyor.

gerçekten çok keyif vericidir. onların o hayat tecrübesi, senin yaşadıklarını çok iyi anlamaları ve olgunlukları insana huzur verir.

cebinde ne marka telefon var diye soranlardan değilse anlatsın, sabaha kadar dinlerim.

arada bir yapıyorum gerçekten iyi geliyor. rastgele bir amcayla teyzeyle oturup konuşuyorum. bol bol dua alıyorum tabii bunun karşılığında daha ne olsun.

çocukken bunu keşfettiğimden beri çok severim. enteresan anılar anlatırlar gülerler ağlarlar gözünüzün önünde anı yeniden yaşarlar. zaman makinasına binmek gibi birşey. çok değişik anılar dinledim. çevremdeki yaşlılar çok ilginç ve eğlenceli insanlardı belki de ondan.belki de sevgi ile baktığımdan ben öyle sanıyorum don kişot gibi.
şimdi ise; bende yaş aldıkça aslında ne kadar yalnız kaldıklarını daha iyi anladım. daha bir candan dinliyorum

dedemle büyüdüm ben. ağaçlara nasıl aşı yapıldığını da bilirim, armutların çeşitlerini de.
ananemle büyüdüm ben. bin yıllık adetleri de bilirim her konuya uyacak atasözlerini ve deyimleri de.
onların ahbaplarıyla büyüdüm ben. çocuğa nasıl davranılacağını onlardan öğrendim, büyüklerin yanında nasıl olunacağını da.
çocukluğum hayatın rütbelileri ile geçtiğinden olsa gerek çok zevk alırım. tecrübelerini dinlemek çok da işime yarar. bugün ne biliyorsam hepsinin temelinde yaşlılar olduğundan olsa gerek.

herkesle tutmaz bu frekans. buldun mu bırakma çokça dinle az konuş.

kesinlikle çok keyif aldığım bir şeydir. tontiş tontiş teyzeler amcalar bir başlarlar onların zamanlarını anlatmaya. arada uzaklara dalarlar. bazen birkaç damla gözyaşı bırakırlar bu sohbetin üstüne. bazen kendi kendilerine güler ve o hep yaptıkları el hareketini yaparak şöyle bir geçiştirirler. sonra bir de eklerler tabii: o zamanlar böyle miydi hiç?

yine bir başka yaşlı bireyin hissettiği duygu, gerçekleştirdiği eylem.

en büyük hobilerimden birisi yazlıkta yaşlı insanlarla takılmak, sabah denize falan girmektir. acayip dinginlik sağlıyor. *

her yaşlı değil de, bilge ve anlayışlı yaşlılar gerçekten insanın beynini açar, sohbetleri huzur verir.

eyvallah gençler. *

bugün bir abi arka arkaya 5 tane fjkra anlattı. neden öyle bir şey yaptı anlamadım. o an orada olmamak için çok şey verebilirdim. hepsi de leş fıkralardı. şükür istifra etmedim.

dinlemeyi bilmekle ilgisi olan bir olay. yaşlılar anlatmak istiyor geçmişlerini, yaptıklarını ettiklerini hayatlarını. ben çok severim habire konu açacak sorular açarım. güzelce de dinlerim. dedemi kimse dinlemezdi çok konuşuyor diye ben dinlerdim soru sorardım. babaannem gahriman benim torunum bı sen dinliyorsun bu adamı derdi.

yakaladım mı affetmem, bayılırım görmüş geçirmiş insanlarla sohbete, deşeler dururum, bazıları tam bir gizli hazine çıkar, tecrübeleri, tespitleri ağzı açıkta bırakır bazen, her şeyi bildim gördüm zannedersin, mevzuya öyle bir yerden bakarlar ki, vay be dersin.

ben keyif meyif almam. bir dönem eskileri anlatırlardı şimdilerde aksine eski yeni ayrımı yapıp gençlere yürüyorlar.

- çıkar lan telefonunu chapter 1
- ooo bacaklara bak chapter 2

yaşım 36 ama ayar oluyorum. duyar falan da kasmayın.

ay ben çok severim ya. bayılırım hepsiyle sohbete. benim için büyük bir keyif onlarla zaman geçirmek, hikayelerini dinlemek. burda bahsettiğim yaşlılar dedeler ve nineler ama orta yaşlılar değil. onlar çok konuşuyor bazıları da boş konuşuyor, onları sevmem.

bence karşınızdaki insanın niteliğine göre çok değişen bir şey. kendisini geliştirebilmiş ve insani anlamda iletişime son derece açık insanlarla ben çok eğleniyorum fakat her insanda olabildiği gibi, nemrut- katı- bağnaz yaşlı bireylerde olabiliyor. 1 dakika bile iletişim sürdüremiyorum. genelde kulaklığımı takıp, ortamdan sıyrılıyorum.

her yaşta insanla iletişim güzeldir ama ılımlı ve iyi niyetlilerse. mesela babaannem ile müthiş anlaşırım, keza aynı meslekten olduğum bir büyüğüm ile de benzer iletişim içerisindeyim ki ikiside 70 üstüdür. saygıda kusur etmem. ikisi de beni çok sever , bende onları çünkü günün sonunda ne konusursak konusalım, hem saygılı hem de entelektüel insanlarız. iletişim çirkinleşmiyor.

ben altı yedi yaşlarındayken kore gazisi bir dede vardı komşumuz. alırdı karşısına beni, anılarını anlatırdı. dinlemek çok hoşuma gidiyordu. aklımda kalmadı hiçbir anlattığı ama o anlatırkenki heyecanlı dinleyişimin hissi hala aklımdadır.