yaz dizileri

son 3 seneden beridir, belli aralıklarla yazın başlayan dizilere bir göz atarım. sanki '' 3-5 bölüm yapalım da yaz tatil paramız çıksın, dizi yayından kaldırılsa da önemli değil'' modunda yazıldığna ve çekildiğine iyice kanaat getirdim. hepsi bir hışımla 1 hafta reklamı yapılarak yayına giriyor sonra rating alamadı diye 3-4 bölüm sonra fişi çekiliyor. ne senaryosu senrayo, ne de oyunclukları güzel. bazen bilerek kötü yaptıklarını düşünüyorum.

hepsi birbirinin aynısı. kızlar pick me, erkekler zengin. sırf yapmış olmak için yapılıyorlar, oyuncular kötü, senaryoların yaratıcı olmayışı gibi dizilerin isimleri de ayrı bir saçma. gayrimenkül aşk, vallahi billahi aşk, yıkılmadım ama ayaktayım aşk...

kırk yılda bir güzel bir yapım çıkıyor tabii. bazıları da ne kadar yine klişe olsa da seni içine çekiyor, izlerken verdiği hisle, oyuncularla, samimiyetiyle.. var böyle birkaç tane sevdiğim yaz dizisi. hatta üstünden yıllaaarr geçmiş olsa da her yıl 1-2 kere baştan sona izlediğim bir dizi var.

klişe de var içinde, değişik bir konu da, kötü oyuncu da var, harika oyuncu da, hala komik olan gündem şakaları da var. çok güvende hissettiriyor dizi. her repliğini de ezbere bilirim. kaçak gelinler gibisi ne kadar yıllar geçse de gelmedi ve gelmeyecek..

bu gece final bölümü yayınlanan kısmet bunlardan biriydi. 10 bölüm sürdü.

13 bölüm bile dayanamadı çünkü piyasadaki dizilerden daha farklı bir diziydi.

yaz dizilerini izlemiyorum normalde. bu diziyi de farklı bir şey diye izledim. kurtlar vadisi ile inanılmaz dalga geçiyor olması ayrıca hoşuma giden bir yönüydü.

bir karakterin ağzından "43 de vurulur 45 de ölür, ben de onun yerine sefir olurum." şakasını duymak bile güzeldi.