yaz gelince sözlüğü bırakan tip

utanmadan dışarıda aktiviteler yapan insandır.

tam tersi, üniversite sınavından sonra daha aktif bakmaya başladım sözlüğe.

konu yaz değil, büt...

ben bunu kışın yapmıştım, onu hatırlatan tiplemedir.

aşık olmuştur. derdi çoktur yani. eylül gibi tekrar dönecektir.

zamanı olan herkesin, ara ara da olsa sözlüğe bir şeyler katması olması gerekendir.

şahsım olan tip.

1 seneyi geçti eve tıkılmak zorunda olan insanlardandım. sakin saatlerde yürüyüşler yaparak yaşama tutunabildim. vakaları 40-50 bine coşturduğunuzda onu da yapamadım birkaç hafta. normalde birkaç gün dışarı çıkmasam "ayh daral geldi beni bi fırlatın bi eğitim meğitim atölye yazın bana" moduna giriyordum. evde kendimle vakit geçirmeyi* de seviyorum ama bu zorunluluk olunca can sıkıcı tabii. hem bayağı sokak insanıyım, itlik serserilik yapmak istiyor bünye.* neyse artık aşılandık, toplum da hızla aşılanıyor kontrollerimiz de yapılacak yakında, sonra iş güç için bekletmek zorunda kaldığımız her şeye ivme kazandırdık derken sözlüklerde kimse tutamaz beni.

hani şu vakti gelince doğaya salınan inekler var ya atlaya zıplaya otlamaya giderler, aynı onlar gibi seke seke dağa çayıra çimene vuracağım kendimi. umarım yeniden telefonun yüzüne bakamayacak yoğunlukta sürterim sokaklarda... bu da son entrym olsun;

(bkz: hoçça ğalın ğidiyom ben) *

halbuki şezlongta güneşlenirken sözlüğe girip caka satabilecek tiptir.

tatil de mi yapmayalım. yaz yaz nereye kadar.

bırakmıyorum da devamsızlık hakkımı kullanıyorum,öneririm.

yaylaya gittiğim için maalesef internet yok. bırakırım büyük ihtimalle. ama geri dönerim sıkıntı yok.

vicdansızlığın böylesi...

mevsimsiz bırakıp gidenler de var.
lan bir ses, bir haber!

bu kadar vicdansızlık olmaz..
olmaz arkadaş ya!!!