yazarın hatıra defterindeki en güzel yazısı

birgün memleketten 1500 km uzağa gittim. bilmediğim, görmediğim yepyeni bir heyecan nasip oldu bana. zaten hayat sürekli yeni heyecanlara gebe olunca keyifli oluyor. ve ben heyecanlarımın başlarında yeni okulumla, yeni öğrencilerimle tanıştım. çok kıymetli, çok dürüst,çok çalışkan, çok saygılı ve sevecen öğrencilerim oldu. ve bu öğrencilerimden biride sen oldun. çok temiz kalplisin, hedeflerin var ve bu hedeflere ulaşmak için gösterdiğin her çaba beni çok mutlu ediyor. ama tabi hayat sadece bu hedeflerden ibaret değil.
 
  hayat dik bir yokuş ve başında azrail melek bekliyor. ama sakın azrail melekten korkma çünkü o sadece bir emri yerine getiren...
 
 ve sonrasında ıncecik bir ip üzerine kocaman ayaklarimizla basacağız. korkudan kirpiklerimiz titreyecek ve biz karşıya geçmeye çalışacağız. ve rabbim o zor günde hepimizin yardımcısı olsun...
 
   ınsan düşündükçe hayatın ve dünyanın ne kadar boş olduğunun farkına varıyor. ama sakın unutma; öyle bir denge kurmalısın ki hiç ölmeyecekmiş gibi  bu dünya için ve yarın ölecekmiş gibi öbür dünya için çalışacaksın...
 
  bazı zamanlarda öyle zorlanıyorki insan düşünüyorsun , terki diyar eylesen olmuyor kalsan herşey sabrını zorluyor. ışte bu anlarda aklına şu gelsin;
"rabbim sabredenlerle  beraberdir"
 
    hedeflerine odaklan, olumsuz konuşan kimseyi duyma. kendine güven, sorumluluklarının bilincinde ol ve "asla" seni yaratanın yasakladığı bir şeyi yapma. unutma hepimiz sonunda dört kolluyla taşınıp toprağa verileceğiz.
 
bu dünya gidenlerini tek bir kerede uğurlar. merhabası birse hoşçakalida birdir. ayakta durmamiza neden bizmiyiz yoksa emir mi? birçoğu için mümkün değil cevabı bulmak. oysa kaç kişi ölümü biliyorki bu hayatta. ölümü bilen yaşama zerre tenezzül etmez. ölümü bilen hiç gelirmi rabbini bilmezlikten. bu imtihan bir seferlik, bedenin kağıt kalemin amel. sana kafi geleceğini sandığın iki bilek, oysa hayat tek bilet ve hakkını veremezsen bilet yanar biter.
 
    bu hayatta en büyük destekler çıkarsızlıktan ötürü hep lafta kalıyor. ama sen böyle olma. hakeden insandan desteğini esirgeme. tabi sana geçen gün dediğim cümleyi unutma;
"3 kuruşluk bir insana 5 kuruşluk değer verirsen, aradaki 2 kuruş için seni satar..."

 "kararların ve kesin seçimlerinin bütünleşmiş hali hayattır."
 
bu düşüncelerimle sözlerime son veriyorum.
hayatta hedeflerine ulaşmak için "istemen" yeterli olacaktır.
     iste , dua et ve gerekeni yap...
 
  rabbim yar ve yardımcın olsun..

siz siz olun hedeflerinizden vazgeçmeyin çünkü vazgectiginiz an hayat sizden ümidini keser. ve siz asla umidinizi kestirmeyin hayattan. bu satırları bana bahşeden değerli hocama ve onun sayesinde katettiğim bu yoldan hedefime tam istikamet gitmemi sağladığı ve yardımının bol olduğu çok değerli hocama teşekkürlerimi sunuyorum.