yazarların bu yüzden hep yalnız kalacağım dediği şeyler

aşırı derecede duygusalım, belki de bu yüzden hep yalnız kalacağım.

beklentilerimi çok yüksek tutuyorum .

bir insanın bana karşı bir hatası olduğunu farkettiğimde ve bu beni cidden rahatsız eden bir şeyse o kişiye bir daha eskisi gibi bakamıyorum ve ilişkimi kesiyorum. bazen en yakın arkadaşımla, bazen de hoşlandığım biriyle, fark etmiyor. belki de bu yüzden hep yalnız kalacağım.

evde oturup beton saksı yapım videoları izlemeye devam edersem yalnız kalıcam sanırım.

karşımdaki insanla ya da söyledikleriyle ilgili ne düşünüyorsam pat diye söylediğim için başıma gelen/gelecek durum. ister patavatsız deyin, ister dürüst. sonuç değişmeyecek.

henüz uygun birini bulamış insanların yalnızlıklarını rasyonelize etmelerini sağlayan başlıktır.

aşırı mükemmelliyetçilik.
güvensizlik.
tahammülsüzlük.
insanlardan çok çabuk sıkılmak.
yalnızlıktan keyif almak.
konfor alanından çıkmakta zorlanmak....
sürekli başa sarmaktan bıkmak.

ama en önemlisi:
"istediği gibi birine rastlayamamak" ( klara miliç)

yetişemiyorum, hayata yaşamaya hiç bir şeye yetişemiyorum belki bu yüzden hep böyle oldu.

dini inancım.

ben şahsen bu özelliğimden nefret etmiyorum ama türkiye'de herhalde hem islamcıların hem de ateistlerin düşman olduğu nadir insanlardan biriyimdir.

yalnız kalmak umrumda olmadığından bu kategoride bir vasfım bulunmamaktadır.(bkz: swh)

hiçbir zaman kendimi tam açamıyorum. beni çok iyi tanıdığını sanan kişiler bile aslında benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorlar. güvenmiyorum, güvenemiyorum. sanki kendim mükemmelmişim gibi mükemmelliyetciyim. en küçük şeyde bile sebepsiz yere karşımdaki kişiden soğuyabiliyorum, dengesizim. sürekli melankoli içerisindeyim. say say bitmez dostlar. yalnız kalmaya ve merdumgiriz olmaya devam.

özgür olmayı seviyorum. kimseye hesap vermemeyi seviyorum. rol yapmakta, duygularımı gizlemekte iyi değilim, hislerim suratımdan okunur kolayca. bir çatışma olduğunu düşündüğümde onu çözme yoluna gitmeye çalışırım, sorunları sessizce görmezden gelmek bana göre değildir.

bütün bunlar, beni uzun süreli ikili ilişkilerde zor biri yapabiliyor. hiçbirinin de negatif özellikler olduğunu düşünmüyorum aslen.

eskiden, "işte bunlar yüzünden hep yalnız kalacağım" düşüncesi bana hüzün verirdi. kendimi acayip, dünya dışı bir varlık gibi hissederdim. şimdilerde, romantik partner anlamında konuşuyorum, yanımda beni aşağı çeken birinin olmasındansa hiç kimsenin olmamasını mutluluk verici buluyorum. iç huzuru değerli bir şey.

kendi tercihiniz olduğunda, yalnızlık zorunluluk olmaktan çıkıp, lükse dönüşüyor. bakış açınıza dikkat edin, dostlar.

insanlar ile tanışıp arkadaş olduktan uzun yıllar sonra hakkında bahsetmeye başlanması gereken şeyler. böyle şeyleri doktoruyla falan konuşmalı insanlar.

ikiyüzlülük,seviyesiz şakalar,yapmacık davranışlar,yağcılık,yersiz kıskançlık,çekememezlik,başkalarının önünde sırrını ifşa etme,aşağılama yada utandırma gibi karaktersiz tavırlara katlanamadığım için gelecekte düşebileceğim durum için açılmış başlıktır.

sürekli doğru zamanı bekliyorum, gelmeyecek olan doğru zamanı.

aşırı şüphecilik.
hiç kimseye güvenmemem gerektiğini, herkesin falsosu olduğunu düşünüyorum.
tabi kusursuz insan yoktur ama o kadar kötülerine denk geldim ki... artık cesaret edemiyorum.

bizi seveni sevmediğimiz,sevdiğimizin ise bizi sevmediği bu dünyada hep yalnız kalacağız.

biriyle birlikte yaşama fikrine bile katlanamiyorum.

gereksiz samimiyetten kaçınıp hep belli bir mesafe koyduğumdan, neden sevgilin yok? sana şunu ayarlayalım diyip esra erol kesilen insanları net bir şekilde red ettiğimden ve kendimle vakit geçirmekten aşırı keyif aldığımdan dolayı yalnız kalma ihtimalim çok yüksek.

çok fazla bağlanıp kendimi fazla kaptırmaktan duyduğum pişmanlık. bu nedenle tekrar bir insana nasıl yaklaşabilirim hiçbir fikrim yok.