yazarların çocukken yaptığı ilginç davranışlar

şimdilerde aşırı korkmama rağmen çocukken böcekleri alıp incelemeye bayılırdım.

arka bahçeye çıkar, bahçede keşif yapmaya bayılırdım. kurumuş yaprakların iskeletlerini incelemek aşırı keyif verirdi, peki böcekler? o zamanlar korkuyor muydum hatırlamıyorum. küçük şeker kutuları vardı, şeffaf ve üstü tuzluk gibi delikli idi. böcekleri alıp bu kutulara koyar eve götürürdüm evde bacaklarına, gövdesine, kafasına uzun uzun baktıktan sonra hevesimi alınca geri bahçeye salardım. özellikle büyük örümcekler çok değişik gelirdi gözüme.

neden bunu yaptığımı bilmiyorum veya neden diğer anılarım gibi silinip gitmediğini. meraktan yapmışım herhalde deyip kapatıyorum üzerini. şimdilerde düşününce bana ilginç geliyor. eminim diğer yazarlardan daha ilginç şeyler çıkacaktır.

5 yaşımda panasonic antenli telefonlardan mesaj yazardım. göndermezdim sadece yazar ve gösterirdim. okumayı nasıl öğrendim, kim gösterdi bilmiyorum. annem de bilmiyor.

tuvalette şarkı söyleyerek kakamla oyun oynar ve incelerdim.neden yapıyordum acaba?ilginç ve iğrenç!

garip garip tiklerim vardı. yürüdüğüm esnada birden kanguru gibi bacaklarımı dikleştirip zıplar gibi hareket yapıyordum. 10-12 adımda bir tekrarlıyordum. annem ''engelli sanacak millet seni'' deyip döverek geçirmişti bu tikimi.

kitap okurken takıldığım bir kelime olursa üşenmeyip kitaba yeniden başlıyordum. evet ruh hastasıyım, biliyorum, teşekkürler.

gecekondu mahallesinde büyüdüm ben, türlü çeşit ağaçlar börtü böceklerin içinde bir de kurumuş neredeyse çöpe dönmüş bir dere vardı su akmıyordu kuraklaşmış öyle diyeyim. çocukluk kafası bi gün boş boş bakınarak gezinirken yerde 404 japon yapıştırıcısı buldum bu ne ya diye bakarken yanlışlıkla suratıma bi sıktım çığlık ata ata eve koşturmuştum neyse ki gözüme gelmemiş. gülmeyin.

güneş beni takip ediyor diye güneşten kaçardım

damga yalıyormuşum ben. evet bildiğiniz kırmızı yuvarlak basınca hayvan figürü falan çıkan.

eccük kilo alsam hamile olduğumu sanıp ağlayarak göbeğimle konuşurdum.

misafirlikte verdikleri atıştırmalık tabaklarda sevmediğim ürünleri, diğer çocuklarla sevdiğim ürünler ile takas ederdim.alan mutlu, veren mutluydu. bence sorun yok :) ,ne kadar masummuşum lan ben. kimseye isteteyerek zararım dokunmamıştır,hala da aynı gerçi.

eve misafir gelen çocukları odaya çekip içime çin girmiş taklidi yaparak onları korkutmak.

sirkteki ayıya özenip top üstünde ayakta durmaya çalışmak akabinde topun üstünden düşüp bayılmak.*

buna abimle ablam çok gülüyor ya. hüüğğ.

oldukça karakteristik bir eylem olarak; kafayı halıya sürterek emeklemek.

bebek calpol şurubunu kafama dikerdim.*

hamile halamla oturup karnındaki bebekle konuşuyorduk

yapıştırıcı yerdim

davranış sayılmaz ama bir tanımımda daha bahsetmiştim, ben ailemi uzaylı sanıyordum hani baya ben oraya ait değilim ama bunun farkında olmama rağmen onlardan korkmuyorum bir de. kurduğum fantezilere bakar mısınız?