yazarların ilk namaz kılma hikayeleri

lisedeyken uyuyamadigim bi gecenin sabahina dogru youtubeden bişeyler izleye izleye namaz kilmanin onemi, namaz kılmayan insanların baslarina gelecekler diye bazi videolara denk gelmistim. hele bi tanesi o kadar korkunctu ki tuylerim diken diken olmustu. namaz kilmayan bi adamin ölümü ile alakaliydi. işte adam haddinden cok fazla agirdi kilo olarak vs başka şeyler.. o gun kalktim dedimki ben namaz kilicam. o gunden sonra 2 yıl kadar aksatmadan kılmışımdir namazlari. sonrasi yok...

(bkz: 404 not found)
edit: vay be ben kimse namaz kılmıyo sanıyodum bu sitede..
artık şaşırtma beni be kafa sozluk..

5 yaşındayken annemi görüp kılmaya çalışmışım, tabii bunu ben hatırlamıyorum annemin anlattığı kadarıyla biliyorum. kendimi yere o kadar sert atarmışım ki gülmekten namazı bozulurmuş, bir süre sonra beni odaya almaz olmuş.

ilki hatırlamıyorum ama kandillerde hep şükür namazı kılarım. annemle babam çok ısrar etmişlerdi, ben de kılmıyordum ta ki birkaç ay önceye kadar. ben içim sıkıldığında kalkar yasin falan okurdum, baktım olmuyor namaza başladım. çok şükür birkaç aydır devamı geliyor. belki de okul falan olmadığı için aksatmıyorum. sonrası da gelir inşallahhhh!

orta okulda, din öğretmenimizin sınavı uygulamalı namazdan yapacağım demesi ile, birleştirilmiş 2 sıranın üstünde birkaç yatıp kalkmışlığım var. şimdi düşünüyorum da, bildiğin faşizm. dersin adı "din kültürü ve ahlak bilgisi" tüm sınıf o sıraların üzerine çıkıp anlamadığımız bir dilde, anlamadığımız metinleri okumak zorunda bırakıldık. umarım kolay ölmemişsindir mehmet bakır.