yazarların kara kedileri

adı gece: tavuk hırsızı, maymun sesli, üç kâğıtçı, ağlak velet ve ipek tüylü. en zekileri olduğu için evdeki diğer kedileri fiştikler. burada yunan askeri tarafından esir alınmış memiş onbaşı gibi bakıyorsa da, bıraktığınız saniyede size söverek uçacaktır.

şiiri de vardır.

kara kedim gecikir,
bekli hiç gelmez.
sokaklarda dolanır,
halimi bilmez.

adı pascal / vatanı = bostancı köprüsü üzeri

adı garip / sokak köpeklerinin ağzından alındı, sol ön bacak hafif arızalı kaldı ama çok sakin bir kediydi.

rip güzel oğlum... seni asla unutmayacağız.

bi sonraki hamle ne yazarların beyaz kedileri mi? (bkz: swh)

#3498763 <--- bu siyah sokak kedileri hep aynı ya bizde aynısı var bunun.

burda tavuğunun haşlanmasını bekliyor.

normalde benle bi işi yok. burda ben sıcak yatağımda aldım bilgisayarı kucağama rapor yazim diye, üzerimde uyumaya karar verdi. bu bizim günlük rutinimizde olağan bir durum değil. bana çok yanaşmaz.
zeki ama şuursuz. *
veto sevmiyor.
şiddete ve suça meyilli.
manipülatif, ilgi delisi, narsist. *
böyle birisi, diktatör de biraz.

benim de küçükken sokakta beslediğim siyah dişi bir kedim vardı; gözleri sapsarı, tüyleri parlak… normalde çok sevdirmezdi kendini ama yemek isterken sırnaşırdı bol bol.* yavrusunu korumak için köpek kovalamışlığı vardı, öyle cesurdu… bebeğim benim ya bir fotoğrafı bile kalmadı geride…