yazarların kendilerine öğütleri

aziz nesin'in bana göre en güzel şiiri. şiirin bendeki yeri çok ayrı olduğu için 100. başlığım olarak paylaşmak istedim. *
uslanma hiç hep deli kal
büyüme sakın çocuk kal
es deli deli böyle kal
son harmanında sevdanın
tüken toz toz savrula kal
suçüstü bulmalı ölüm
ölürken de sevdalı kal ...

yat uyu. düşündüğün zaman hiç bir sey düzelmedi.

asla kendinden ve öz saygından ödün verme.

geçmişi sadece hatalarından ders almak için hatırla.

duyusuz ve saf mantıktan oluşan kararlar sana en az zarar veren kararlar olsa da vicdanına mutlaka danış.
yoğun duyusal zamanlarda anı en dibine kadar yaşamak istesen de duygusal kararların geleceğe dair miyop olduğunu unutma.

tek başına yürüyemeyeceğin yola, kimseyle çıkma!

boşver

aldığın öğütleri gördük.ilerle arkadaşım.

ah ah hiç akıllanmayacağım ve bu öğütleri uygulamayacağım ama yine de olsun
1.kendinden ödün verme.başkalarını düşünmekten ,herkese yardımcı olmaktan,kendinden çok başkalarını düşünmekten vazgeç yani nick'in gibi diğergam olma. sen her ne kadar onlara iyilikle yaklaştığında sen üzülüyorsun .
2.bu tembelliği bırak ve kendine gel!! hedeflerine ulaşmak için yan gelip oturmak akıl karı değil.
3.zaman seni beklemez ve adeta koşuyor.ona yetişmek zorundasın.zaman yönetimini iyi yap .zaman seni değil sen zamanı yöneteceksin.
4. küçük şeyleri takmayı bırak.en ufak bir hareketi veya basit sayılabilecek bir sözü kendine dert etme .
5.özgüvenli ol!
6.her şeyin farkındasın ve buna göre davran.

istediğin bir şeyi yapmamazlık etme. önceden "aman yapmasam ne olur sanki" diyerek yapmadığın küçük bir tercih bile ilerindeki büyük şeyleri etkileyebilecek boyuta geliyor çünkü.

amaan adam sen de...

çok fazla fedakârlık gösterilerinde bulunuyorsun koçum.yapma artık.

fazla cana yakın olma sonra birlikte çalıştığın kişiler seni ciddiye almaz

kalk iki sür sürüştür çık iki kırıt özgüvenin yerine gelsin balım.

sen yazmaya devam et güzelim, bir gün senin de sıran gelecek