yazarların yaşamak isteyeceği kitaplar

küçük bir çocukken oz büyücüsü'nü okurken aklımın çıktığını hatırlıyorum. o kadar yavaş okuyordum ki gözlerimi kapatıp, kendimi o an orada hayal ediyordum sonrasında.

aradan bin yıl geçtikten sonra harry potter'ı okurken de öyle hissetmiştim. sirius black olmak istemiştim. birinci kitapta sadece bir tek cümlede geçiyordu. sanırım üçüncü kitapta tam olarak ortaya çıkmıştı. ortaya çıktığı andan itibaren suçsuz olduğunu hissetmiştim.

alyoşa karamazov'a da özendiğimi hatırlıyorum. hiçbir gösteriş ve birilerine iyi görünme çabası olmadan ortaya çıkabilen saf iyilik var mıdır diye...

9 yıldır fanı olduğum film serisi, yaşamak istediğim kitap da neden olmasın