yazarların zenginlik ölçütü

markette fiyatına bakmadan bir şeyi alabiliyorsam zenginimdir.

her gün pringles yiyen insanlar zengindir.

dürümün yanına ikinci ayranı alabilen zenginin önde gidenidir.

kıyafet alışverişi yaparken sadece bedenine bakan kişi net zengindir.

kedi maması reyonunda kara kara düşünmeden mama alabilen insan zengindir.

şu ekonomik şartlarda çok boş geleceğini biliyorum ama huzurlu bir yaşamdır.

benim entrylerimi okuyanlar, beni tanıyanlar bilirler ki her şeye mantıklı yaklaşmaya çalışan biriyimdir. paranın gücünün de ne olduğunu analiz ettim zamanla. ancak hiçbir şey, huzursuzluk kadar kötü değil. bir evde huzur varsa, oradan tüm başarılara yürürsünüz. tüm zenginliklere sahip olabilirsiniz.

o huzur bir gün bozulacak. bir hastalık ya da bir kişi vasıtasıyla yaşam sizin canınıza okumaya başlayacak. o çirkin yüzü göreceksiniz. o güne kadar huzurlu günlerin değerini bilin.

muadili ürünlere yönelmemek.
et dönere hiç sızlanmadan 15 tl vermek.

her zenginlik kelimesi maddiyattan ibaret değildir.bunu böyle düşünmek dahi çok küçük düşürücü bir nedendir.asıl zenginlik maneviyattır fikrimce.çünkü sonsuzluk olarak sevebilirsin,saygıda bulunabilirsin ya da gülümseyebilirsin karşındakine ve tabii ki bu kimsenin elinde olan bir şey değil sadece senin elinde olması ise ayrı bir zenginliktir.

iyi şaraptan anlıyorsan, yastığa başını vicdanınla yüzleşmeden koyabiliyorsan, istediğin bir şehri ziyaret etmek istediğinde günlerce maliyet hesabı yapman gerekmiyorsa, çocuklarının istediği meyveyi "param yeter mi" diye sorgulamadan alabiliyorsan, bir de o meyveyi isteyen çocuklar sağlıklıysa, yanında uyandığın adamın/kadının sadakatinden şüphen yoksa zenginsin arkadaş.

çarşıya tok gidip bol bol gezip tok gelmek.

çor çocuk sağlıklı sıhhatli, ben de sağlamsam gerisi mühim değil.

para vardı. ipek takım falan var gardropta. pahalı elbiseler, pahalı ayakkabılar. bir müddet sonra, yaş ile beraber aslında onların önemsiz olduğunu anlıyorsun.

bayramlarda mesela, bayramlıkları giyeceğim diye arefe akşamı uyumazdım. büyüdüm, hayallerim büyüdü. arabayı teslim edecekleri günün akşamı uyuyamadım.

insanoğlunu doyurmak mümkün değil. sanmayın ki parası çok olan, sınırsız olan mutlu. her şeyi alabiliyor olmak da, bir şey elde etmenin hazzını öldürüyor.

adamın ömründe yiyemeyeceği kadar parası var. ama her sabah 7 de kalkıp şirketine gidiyor. akşam 8 9 a kadar çalışıyor. çocuğunun büyüdüğünü görmüyor. çocuğuna bir pasta, bir yemek yapmıyor. etrafındakiler de "vay beee memmet abi ye bak, ne çalışkan" diyor.

çok saçma bir hayat. insanın en büyük sermayesi zaman.

haydi çalmayınim zamanınızı, güzel yaşayın.

edit: zenginim intibağı oluşmuş. bildiğin fakirim. eskidendi :)

hayat boyu parayı düşünmeden yaşama garantim varsa zenginimdir.

meyve yiyebiliyorsam zenginimdir. erik 15 lira, çilek desen 10-20 lira.

manevi zenginlik gibi zenginliğin bir çok çeşidi vardır ama zenginlik denince aklıma ilk para geliyor bence çoğu insan zengin kelimesinden "çok parası var" neticesini çıkartıyordur.

markete girince .....tikim bu yenmez hayatta bu paraya demiyecek kadar param olursa zengin sayarım kendimi.

maddi olarak iyi zamanlarım oldu, dibi gördüğümde

ama birgün başıma bir hastalık musallat olunca anladım ki en büyük zenginlik sağlıklı olmaktır.

mutlu ve huzurlu bir ailen olup bı de sağlığın yerindeyse senden zengini yoktur

asıl zenginlik kafanı yastığa koyduğunda hemen uyuyabilecek kadar dertsiz olmaktır bence.

kendime sahip olmam ve bunun kıymetinin farkında olmam.

uyurken para kazanmak.