yazmak çevreni öldürmekle başlar

ya bende yazanların öldürdüğü biriysem? bunu bilemem. yazmak kendini öldürmekle başlar, kendini diriltmeye çalışmakla geçer bir ömür...

sevişilinebilizite ukdesi.

çevreni yazıyorsan eğer herkes ölümsüz olur.

kastedilenin, yazdıklarının içeriğinde çevreni yok etmek olmadığını düşünüyorum. yazmak için kabuğuna çekilmek, çevrendeki herkesle ve her şeyle mesafeni artırmak, soyutlanmak, tam anlamıyla yazdığına odaklanabilmek gerektiği ve yazmanın bununla başladığı anlamını çıkardım.

oysa herkes öldürür sevdiğini..

çevren zaten ölüyse başka da bahanen kalmamıştır. gene suçlu benim.

ben de sayın yagami light ile aynı fikirdeyim. kendim de bunu tecrübe ediyorum. sözlüğe girdiğim zamanlarda çevremden kopuyorum; sosyal bir ortama girsem de elim sürekli akışta neler olduğuna bakmak için sözlüğe kayıyor.

yukarıda yazdığım tabi burası için geçerli. ama bunu meslek olarak icra edenlerin de kendilerini izole ettiklerini düşünüyorum; yazdıklarına konsantre olmak için de zorunluluk bu.

bu tanımdan anlam çıkarma konusunda yagami light‘ın tanımına katılmakla birlikte ben de fazladan bir düşünce de uyandırdı ve zihnimde fazladan bir düşünce uyandığı zaman onu uzun uzun yazmadan edemiyorum. uzun uzun yazma konusunda kendimi durduramadığım zaman da konu dallanıp budaklanıyor ve anlatmak istediğim şeyi anlatıp anlatamadığım konusunda yeni düşüncelere gark oluyorum; dolayısıyla bu yeni düşünceler de yepyeni ve en az diğerleri kadar uzun tanımlar yazmama neden oluyor.

bu kısa girizgahtan sonra ben de uyanan hissiyatı anlatabilirim. eğer konudan sapar gibi olursam beni ikaz edin.

sadece çevreden soyutlanmak yeterli olunabilir yazmak için. yani bir süre uzaklaşıp kendine yazmak için yeterli alanı ve zamanı yaratmak güzel bir yazı için yetersiz kalabilir.

ben gerçek anlamına biraz daha yakın bir anlamda aldım oradaki “öldürmek” eylemini. bir yazar ne yazarsa yazsın kendi yaşadıklarından ufak izler taşır bu yazdıkları. aynı zamanda hayatında, yani çevresinde olan insanlar da bu yazılara kıyıdan köşeden girer.

bu bir öz denetime neden olabilir yazar için. yazdığı anılarla süslenmiş yazıyı üstüne alınacak insanlar çıkacaktır ve bu durum zamanla sosyal ilişkilerde büyük sorunlara neden olacaktır.

daha önce bir yazarın anılarında okumuştum. eğer bu tanımı okuyorsa kusuruma bakmasın ismini hatırlayamadığım için. annesi ve babası hakkında yazı yazmak için onların ölmesini beklediğini yazmıştı. onları kırmak istemediği için onlar hayattayken yazacakları çok gerçek olmayacak ve yazı anlamsız bir cümleler toplamına dönüşecekti.

yani yazmak için bazı insanları ya da onlarla olan ilişkisini gözden çıkarmak zorunda kalabilir yazar.