yedi kere deprem olsa da altılı masaya oy yok

acımam böylesine. özür dilerim.

(bkz: mal beyanı)

ben neden buradayım, o küçücük dünyam neden tüm ağırlığıyla başıma yıkıldı, neden elimde yardım bilmemneleri ile sırada bekliyorum diye soramayan; gri hücre eksikliği yaşayan birinin ülke hakkında yorum beyan ettiği videodur. görün bakın bunlarla sizin/benim oyum bir.

siyaset bitti olm kim ne anlatıyor?

ben üç gündür yaşadıklarımla beraber çaresizliğin en dibini perçinledim gönlüme.

bana bu saatten sonra devlet, beka, reis, bk, kıl, yün diyen kim çıkarsa kelimesi bitmeden tokatlarım.

hele ki bu böcek sürüleri başımızda bir şekilde daha kalmaya devam edecekse... işte o zaman hayattan nasıl vazgeçiliyormuş...

lanet olsun böylesi aşağılık düzene.

her halükarda değişim kaçınılmaz. ya kaosu ya da faşizmi seçeceğiz. üçüncü bir seçim yok.

yedi kere kıyamet kopsa yedisinde de kıyametin ortasına terketmek gerekir böylesini ya, tırnağına taş değse yine biz koşacağız oysa. bunu o da biliyor, ne söylüyorsa cahilliğinden söylüyor.

moloz yığınlarına henüz doyamamış belli ki. belki altında kalacağı bir sonraki bina aklını başına getirir, ama zor. hiçbir şey reise olan sevgilerini değiştiremiyor onu anladık da, doğrudan veya dolaylı seçimleriyle bu kadar insanın kanına girdikleri için vicdanları da mı sızlamıyor? dillerinden düşürmedikleri allah' tan da mı korkuları yok?

depremi de, altılı masayı da çok yanlış anlamış kişi söylemi.

ülkenin genel durumunu boş verip sadece içinde bulunduğu durum ile anlatmaya çalışsan bak rant, torpil, ihale, müteahhit, enkaz desen yine anlamaz ki bu saydığım her şey moloz olup kafasına çökmüş yine anlamamış.

işte böyle olunca insan bu gerginlik ve sinirle o altılı masanın ayaklarına tek tek oturtmak istiyor.

6 deseydi bari daha uygun olurdu, sahi niye yedi ki?