yeni neslin çalışmak istememesi

z, alfa ne derseniz bu çocuklar çalışmıyor. gördüğüm her yerde aynılar. onların işini de biz yapıyoruz ricayla işçi mi çalıştırılır. kendini geliştirme zaten yok. her işi küçümserler. bir gerçektir. rastladığım çoğu genç böyleydi, acayip derecede işten kaçıyorlar.

geçen gün bir iş ilanı gördüm. havalı ismi üst düzey yönetici asistanı olan sekreterlik için bir ilan bu. istenenleri yazayım:
toplantı organizasyonlarını yapmak
office programlarını bilmek
ofis genel temizliğinden sorumlu olmak.
misafirlere çay kahve servisi yapmak.
ön muhasebe ve program bilgisi olması.
personel özlük işleri ile bordro bilgisi.

maaş asgari ücret.5 farklı meslek dalını 1 kişiye yüklemeye çalışan vampir işverenler oldukça daha çok kendiniz yaparsınız işleri. bunun kuşakla ilgisi yok. az insan çok iş politikasını yemiyor artık iş arayan.

tamamen yetiştirilme tarzı olarak görüyorum.

istisnalar elbette ki vardır tabi, geneliyet bu. bizimkiler abimi ortaokuldayken yazları işe gönderirdi. adam çalışmayı çok seviyor. boş durmaktan nefret eder. erkek kardeşimi ise evdeki bir bitki gibi büyüttüler. zira son çocuk, biricik piremsesimiz işe gitmeyi geçtim, evde ona bir iş verilmesin diye kırk takla atıyor.

henüz geçim derdi boyunlarına yüklenmemiştir. annelerinin, babalarının kanatları altında olduklarından her işi beğenmezler.

bir yerden başlayacaklardır. korkmasınlar.

hayat onlara acı acı öğretecek. doğuştan şanslı değillerse.. henüz başlarına geleceklerin farkında bile değiller. kim bilir daha kaç gece belirsizlik içinde güneş yerini karanlığa, karanlıkta da belirsizlikler parıldayacak.

işte böyle seyrederken günler,

son yaprak döküldüğünde, son ırmak fsdfsddsfds

affetsinler beni. affetmezlerse de olur. bizi de affetmediler zamanında olm.

onların o asi, dik kafalarını çok seviyorum. dilerim hayatın bi tarafına koyacak kadar güçlü kalabilirsiniz bu hayatta. zayıflar ise elenecek. bizler de üzerlerine basacağız.

yalnız yeni nesile özgü bir durum değildir.
şu yaşımdayım, kas gücü gerektirecek hiç bir işe girip tek gün, bırakın tek günü 1 saat çalışmadım.
dışarıdan bakıldığında halim itten beter, ancak bendeki rahat beyde yok.
aylık en ez 20k tl. harcıyorumdur.
içki, kumar, madde her yol var. hepsine de para yetiyor.*

yeni nesil ne istiyor ki çalışmak istesin, yaşamak bile istemiyorlar

eski neslin de pek istememesiyle taçlanan durum çünkü bıktı herkes.

çalış çalış eşek gibi yıllarca, elde var sıfır. eskiden yine bir şey sahibi olunuyordu. şimdi o da yok.

yeni nesil çalışmak istemiyor; ağa gibi paşa gibi yaşamak istiyor. bir nevi patron gibi olmak istiyorlar.

sözüm ortaya.

niye çalışsın? üç kuruşla sersefil olmak için mi? ne vaat ediyor düzen bu insanlara? 70 yaşına geldiğinde it gibi çalışmış ama bir halt elde edememiş olarak ölüp gidecek olma duygusunu mu?

onurlu bir ülke bıraksaydınız. ama sizde onur ne gezer? onurunuzu bir ev bir arabaya sattınız siz. sarışın bir eşe sattınız. meyhaneden story atabilmeye sattınız. sizin karakteriniz bunlardan beş kuruş fazla etmez. n'oldu? sizden sonrası tufandı di mi? böyle g.ötünüze bakar ağlarsınız işte.

"günümüz gençleri öyle umursamaz ki, ileride ülke yönetimini ele alacaklarını düşündükçe umutsuzluğa kapılıyorum. bizlere, büyüklere karşı saygılı olmayı, ağır başlı davranmayı öğretmişlerdi. şimdiki gençler kurallara boş veriyorlar. çok duyarsızlar ve beklemesini bilmiyorlar"

bu sözlerin sahibi, günümüzden 2700 yıl önce yaşamış hesiod.

insanlığın düzgün bir medeniyete yeni eriştiği, hacet gidermeye kuytu bir yer arayacak durumda olduğu bir zamanda, ortalama insan ömrünün 40 yıl olduğu bir zamanda bir gençlik eleştirisiyle yüz yüzeyiz.

tarih cidden tekerrürden ibaret. bugün de z kuşağı çalışmak istemiyoruz diyip, huysuz bir ihtiyar edasıyla eleştiriyoruz.

sormamız gereken soru, z kuşağı neden çalışmak istemiyor?
değiştirerek soralım. y kuşağı yahut x kuşağı neden çalışmak istiyor(du)?

bunu tiktokla, instagramla açıklayıp, yeni nesil çok bozdu diyerek işin içinden sıyrılabiliriz. peki öyle mi?

ülkemizde ve dahi muasır medeniyetlerde, gençlerin ortalama ücretlerle çalışması ile bir ilerleme kat etme imkanı gitgide azaldı/azalıyor.

halihazırda yeni mezun bir genç düşünelim. istanbul'dan bir iş teklifi aldı, 25 bin lira da maaş teklif edildi.

geldi eşyalı bir ev tuttu, üst baş ve birtakım kişisel eşyalar satın aldı ve işbaşı yaptı.

hop, aylık en az 13-14 bin lira masraf ve 30-40 bin lira borçla başladı.

böyle bir insanı 30 yıl çalışmaya, sonra emeklilik hayali kurdurmaya ne itebilir?
ev almak yok, araba desen 10 yıl çalışsan heves edebileceğin bir araba alma ihtimalin var.
evlilik? çocuk? mümkün ama nasıl mümkün? eş çalışacak, çocuğa 4 aylıkken bakıcı tutulacak, eşin maaşı da iyi olacak ki bakıcıya 10 bin lira verdikten sonra bir şeyler kalsın.

insanı kısır ve zorlu bir döngüye girmek, hiçbir şekilde motive etmez. insanı "fırsat" motive eder.

çok değil, 10 yıl öncesinde memuriyetten emeklilik bekleyip, ikramiye ile memleketinde ev alıp emekliliğin tadını çıkarmak hevesi dahi çok yaygındı.

yeni başlayan bir memur bu hesabı yaptığında ikramiyesi ile araba alamıyor.
biraz objektif bakınca, şu an sıfırdan başlayacak bir insan, ailesinden de artıyla çıkamıyorsa, haliyle çalışmak istemez.
çalışmayıp evde pineklese ne değişecek, ne kadar değişecek?

"biz eşşek gibi çalıştık, evimizi arabamızı aldık, çocukları okuttuk" tarzı bir yaklaşımı var eskilerin. gençleri de "iş beğenmemekle" değerlendiriyorlar.
iş beğenmeme durumu var ama bir sor neden var?

oyunun kuralları çok değişti. "decent" davranarak, "decent" bir hayat yaşama dönemi kapandı.
bu durumun önce yeni nesli vuracağı da muhakkak. vuruyor da.

eski nesilin, onu böyle bir hakkı varmış gibi yetiştirmesinden kaynaklanmaktadır

herhangi bir insanın çalışmayı istemesi kadar saçma bir şey hayatımda duymadım.

çalışmak istiyorlar ama üç kuruşa kölelik yapmak istemiyorlar.

iki tip var benim gördüğüm kadarıyla. birincisi, sıfır tecrübeyle patron bilemedin, ikinci kişi olarak çalışmaya başlamak isteyenler. kendi işini kuracak parası yoksa, düz mal bu arkadaşlar.

ikincisi, emeğini ucuza satmak istemeyenler. ben bunlara çok saygı duyuyorum. x kuşağının çoğu emeğini ucuza satmayı ya da patron tarafından bakarsak 5 liralık işi, 2 liraya yaptırmayı içselleştirmiş. dolayısıyla, hakkını isteyenleri iş beğenmiyor olarak adlandırıyorlar. bunların benzerleri bizim y kuşağında da var. benzer tepkiler var.

yakın zamandan örnek vereyim. bir arkadaşım satış yöneticisi, ekibine personel arıyor. laf lafı açtı konuşurken, kalifiye personel bulamıyorum dedi. çalıştığı firmayı tanıdığım ve düşük ücretle çalıştırmak istediklerini tahmin ettiğim için "20bin liraya kimse bulamazsın abi artık. asgari ücret olmuş 17bin" dedim gak guk yaptı. hadi sen emeğinin karşılığını isteyemiyorsun çeşitli sebeplerden dolayı, isteyenlere neden mani oluyorsun?

beraber çalışıp iyileştirelim yok kimsede. ben alamıyorsam kimse alamasın diyor millet. sonra yeni nesil çalışmak istemiyor oluyor.

yeni neslin aralarında kolay yönden zengin olmaya çalışanlar var. az çalışıp, çok para kazanmak isteyenler var. bunlar kategori dışı bence. götüne güvenen yapsın abicim. az çalışıp çok para kazanmak ayıp değil. tercih tamamen. hayatına bir şeyler katar, başka şeylerden vazgeçersin. bu işin temeli budur, başkası sizinle aynı tercihleri yapmıyor diye insanlara çemkirmek en hafif tabiriyle ayıptır.

işsizliğin tavan yaptığı ülkede, karın tokluğuna çalıştırlmaya çalışılan genç insanları , çalışmıyor, iş beğenmiyor tarzında suçlamak, pek doğru değil. bu ülkede 10 yaşını geçen çocuklar sanayide kitleler halinde sömürülüyor. sokaklarda peçete ve su satıyorlar. henüz aile koruması ve desteğini kaybetmediği için biraz daha seçici davranabilen küçük bir azınlığı -ki onlarda son günlerini yaşıyorlar kesin- çalışmayan 'yeni nesil' olarak değerlendirmek gerçekçi değil. bu söylem, sistem egemenlerinin sorunu gizleyip nedeni olarakta başkalarını gösterme politikasıdır.
ülkeyi ucuz ve güvencesiz, örgütsüz ve çaresiz bir işgücü deposu haline getirmek isteyenlerin yanıltmasına aldanmamalıyız.

sen hayatı boyunca okumuş lisans mezunu adama asgari ücretten 2 bin tl fazla maaşla modern kölelik teklif et, sonra "efendim genşler iş beğenmiyi yeeaaa ehonomi hariha" falan filan. aynen.

paşaların keyifleri bilir de 'üç kuruş paraya' çalışıp ne yapacaklar minvalinde söylemler sıktı artık.

zannedersin asgari ücretin 5 katı maaş alsalar, bir iş ahlakı veyahut iş disiplinine uygun çalışacaklar.

len daha doğru düzgün okula gidip geldiğiniz yok.

evet. ben mesela 2. nesilim sözlükte. yani en yeni nesil şimdilik bu. çalışmak istemiyorum ama beni zorla editör yaptılar. *