yeni olan her şeyi eskiye indirgemek

çok fazla anakronik düşünmek olur.

yeniyi anlamak için eskiyi bilmek faydalı bir şey ama sürekli eski ile kıyaslama yapınca da yeni, kendi anlam bütünlüğü içinde kavranmamış olur. köyden şehire inmişi maho gibi " aa bu adam aynı bizim köydeki zılgıtgilin memoya benziyor ya la" ya da " aha şu eve bak hele aynı bizim köyün hamamı ya" gibi kafa içindeki üç dört pencereye tüm dünyayı sığdırmaya çalışmak olur. beden olarak belki eskide yaşamıyordur ama ruh olarak mırt gitmiştir.