yeni platonculuk

yeni eflatunculuk ya da neoplatonizm olarak da bilinir. platinus'un çalışmalarıyla başlayıp platon'un akademisyenin kapatılmasıyla biten platonik felsefe sürecidir. din ve felsefenin birleşmesi ile oluşan, sadece filozofik değil , teozofik, hermetik ve mistik bir akımdır.

b3nc3 bu dön3md3 ülk3mizd3 bu yok dediğim akım.

platon'un düşüncelerini metafizik ve mistik biçimde genişleten bir felsefe sistemidir. en önemli temsilcisi plotinos'tur. plotinos en yüce idea'nın iyi ideası olduğunu iddia eder. bu idea tanrı olarak telakki edilebilir. diğer tüm varlıklar bu tanrısal tözden aldıkları ışığa göre belirli bir hiyerarşi içinde ondan taşarlar yani südur* ederler. sırasıyla akıl, ruh ve madde ortaya çıkar bu südur neticesinde. madde iyi ideasindan en son çıkan varlık olduğundan onun ışığından nerdeyse hiç faydalanamaz ve karanlıkta kalır. dolayısıyla madde ile sürekli bir etkileşim içindeki insan ruhu bu karanlıktan kurtulmak ve iyi ideasına doğru yükselmek, onla bir olmak ister. ibni sina ve farabi gibi meşşai* filozoflar vasıtasıyla islam felsefesine dahil olmuş ve ibni arabi'de en seçkin halini bulacağı tasavvufu da etkilemiştir. bu etki o kadar büyüktür ki tasavvufun temel öğretileri olan vahdet-i vücut, südur, ruhun kademe kademe yükselişi ve tanrıda yok olma* yeni platonculuktaki anlayışla oldukça paraleldir.

islam firkaları içerisinde batıni karaktere sahip düşünce ve mezhep akımlarının temelinde bulunan felsefe.