kaç defter yaktım içinde kendi şiirlerimin bulunduğu. bilmiyorum, sanırım üç ya da dört olmalı..
kimsenin beni cümlelerimden tanımasını, yazdıklarımı beğenmesini, içinde kendine dair birkaç satır bulmasını istemedim.
şiirlerimden, kendince çıkarımlar yapıp aşkıyla harmanlamasını istemedim.
yazarken kimseyi düşünmediğim şiirlerimi okurken ne bileyim hayal kursunlar istemedim.
istemedim işte.. yaktım attım hepsini. hiçbir önemi yoktu.. fakat kıyıp atamadığım, varoluşumun dönüm noktası olan tek bir şiirim kaldı elimde.. bu şiir de, hala aşka olan inancını ve bir an olsun yaşama sevincini kaybetmemiş kalbi güzelliklerle dolu yazarlarımıza gelsin..
bir ülke var
içinde milyonlarca insan,
ama bu kalpte bir sen.
bir şehir var
müziğin ritmiyle içinde yaşadığım,
yaşadıkça öldüğüm..
bir sokak var
o sokaktan geçen yüzlerce insan,
ama zihnimde sen..
bir bank var o sokakta,
masum, aç susuz bir kediyi besleyip sevdiğim,
gecenin bir saati gidip tek başıma oturduğum..
her şey var bende
her şey varda, bir sen yoksun..
gününüz kalbiniz kadar güzel olsun..
devamını gör...