yer yön zekası olmayan insan

yanlışlıkla insanı fizanı buldurur. inatçı, ben bilirimci olursa burnunuz boktan çıkmaz. mazot yakar durursunuz.

matematiksel düşünme becerisi ile mekansal ve konumsal algı beynin hipokampüs denen kısmındaymış. bu insanın matematikle de arası olmayabilir.

(bkz: ben)

bu insan geç kalışlara, ters yöne sapmalara karşı çok güzel bahaneler geliştirmiştir. ben de severim ve bilirim kısa yoldan gitmeyi ama lanet navigasyon hep yolu uzatıyor babiş.

mesela bana aniden de ki, "doğu nere çabuttt sölee!"

ben sana doğu neresi söyleyemem.
sakin sakin.
+akşam olduuu, hüzünlendim ben yine...

(bkz: disleksi)

küçük şehirde ya da pasif bir hayatı olan insandır. yön bilgisine ihtiyacı olmadığı için yön duyusu gelişmemiştir.

halı saha maçlarında açtıkları hedefsiz ortalardan sonra ettiğimiz küfürler kitap değil ansiklopedi olur. çita gibi koşan, önüne geleni türlü ayak oyunlarıyla geçen kişi ortayı saha komşu evin balkonuna yollamamalı bence.

david beckham sarışın renkli gözlü ve ingiliz olduğu için mi seviliyor? hayır. adam "birader sana ne lazım?" diye sormadan sana ne gerekiyorsa yolluyordu işte. bu yüzden efsanemizdir.

açık konuşmak gerekirse derece yapabilecekler arasındayımdır kesin. (ama yazılanlara da hafiften kuruldum yani. yok bunlarda matematik zeka yoksunluğu da olur muş muş da, yok dislektik bi durummuş muş da.. zaten kendisini bile yer yön zekası olarak yazmışsınız..) efenim matematiğime zekama da laf söyletmem bak. ne var yani birazcık yön bilgisi zayıflığımız varsa, utanmasanız gerzek ilan edeceksiniz.
ben kimlere oy verdiğimi gayette iyi biliyorum. siz de biliyorsanız bu memleketin hali ne.. ha hali ne bu memleketin.. gelmek istediğiniz yer burası mıydı yer yön zekileri sizi.. alla alla yaa..!

babam sayesinde olağanüstü gelişti diyemesem de çok gelişen duygum.
babam eve gelir ve "cordarone bugün halin orada (mesela) mercimek gördüm. kilosu (mesela) 2 liira. git de üç kilo al gel"
halin orası dediği yer beş yüz dönüm, 20 sokaklı bir bölge. "nerede ?" "şeyin yanında. hani geçen yıl sana şapka almıştık ya"
şapkayı üç yıl önce almışsınızdır. artık şapka takmıyorsunuzdur. biraz itiraz edeck olsanız "ona da mı ben gideyim" olur. oysa oradan geliyordur. ama almamıştır. yük taşıyamaz bey.
zor sıkı gidersiniz. sonra zahirecilerin oradadır bunun dediği yer diye akıl yürütürsünüz. zahirecilerin orada kilosu 2 lira olan mercimek yoktur. şapkacının yanında da zahireci yoktur. artık ya bir yerden 3 kilo mercimek alıp geri dönmek ya da hiç almamak ikilemi içinde tekrar yola düşersiniz. eve dönüp gel beraber gidelim diye geri dönerken, şapkacıyla aynı hizada, şapkacıdan 100 metre uzakta mercimeği görürsünüz.
bu macerayı yaşayan biri nasıl gelişmiş bir yön duygusuna sahip olmaz.
oraları yıkmışlar. ama bugün gitsem yine elimle koymuş gibi bulurum mercimekçiyi.

gayet normal bir insandır. herkesten piri reis olmasını beklememeliyiz.

benim sıfır efenim, sıfır. hani bir caddede yürürken bir dükkana girer, dükkandan çıktığımda geldiğim yöne doğru giderim. doğalım bu. bunu bildiğimden anında kendimi uyarıp gittiğin yol gideceğin yol değil diye kendimi döndürür, doğru yolu öyle bulurum.

bir keresinde eminönü tahtakale'de, kışın göbeğinde, şahane mutfak aparatları satan dükkana * girmezden önce tahta arabasında yün bereler, eldivenler, çoraplar satan bir işportacıya rastlamış, üşüyen ellerime bir çift eldiven almış dükkana öyle girmiştim. çıktığımda sanırım aldıklarımın verdiği heyecandan, burnumun dikine, yüreğimin götürdüğü yere gitmiştim ki o da ne? ikinci bir tahta arabasında bere mere satan işportacı. keşke eldivenleri almadan bu tezgahı da görseydim diye hayıflandım. oysa ki; dükkan çıkışı geldiğim yöne dönmüştüm.

çok var böyle hikayem çok ama okuduğum mekteplere, altından kalktığım taşlara, bu yaşıma kadar tıkır tıkır ayaklarımın üzerinde bir başıma geldiğime bakılırsa geri zekalı olmadığımı söyleyebilirim.

yine de siz bilirsiniz tabii. teşekkürler.

soyut kavramları nanaydır.

hayatı mersin'de geçmiş biri olarak yön kavramımız kuzey-toroslar , güney-deniz, doğu-adana, batı-antalya olarak çakılmış beynimize, hiç kafa yormaya gerek yoktu...ta ki ünive malatya'ya gidene dek...aylarca yön kavramım yok oldu, deniz yok, dağ yok, adana nerede kaldı...aynısı ankara için geçerli; aşti'de indim mi pusulam offf moduna geçiyor.

dün değil evvelki gün navigasyon yardımıyla şaşmaz sanayi sitesine gittim, arabayı biraktim eve döndüm. dün de arabayı almaya minibüsle gittim. indigim yerde etrafima bakındım "tüh çok uzakta inmisim ulan 40 derece sıcakta en az 300-400 metre yürüyeceğim" diye söylene söylene yürürken bir baktım beni araba, dükkan, usta tam karşımda. nasıl oldu anlamadım.
bende yön merfumu yok kardeşim, ben buna kaniyim.

bir anda tepende kamera belirir, çok sinir bozucu, off çok stresli, özellikle istanbul' da...

ırkçı-türkçü-ülkücü birazda yandan alperen,vatan partili ,atsızcı sağcı düşük zekalılardır.
hollanda yerien ispanya'ya ,uyguristan yerine hindistan'a moskova yerine budapeşte'ye, suriye yerine ırak'a giderler.

beyin olmayınca.

kokoreç yiyin zekanız artsın.

biraz benim. kendi halime bırakırsan yolumu, yönümü bulurum ama adres tarif etmek, tarif edilen adresi algılamak zulüm benim için.

"orada bi cami var ya, onu görünce sağa dön" mükemmel tarif benim için. belirli noktaları kullanmadığım sürece kesinlikle algılayamıyorum.

"150 m ilerden sola dön, 200 m git sağda kalacak" gibi bir tarif boş küme benim için mesela. çünkü, 150 m'yi kestiremem.*

sırf bu sebepten google maps'in navigasyon hizmetini kullanamıyorum. 600 m sonra güney doğu yönünde ilerleyin diyor. ecdadını sevdiğim güney doğu neresi bilsem sana ihtiyacım mı olur? o yüzden yandex navi rocks. efendi gibi sağa dön, sola dön, düz git diyor.

(bkz: roronoa zoro)

ben 3 4 tane falan bundanı olan insan gördüm zaten. türkiye'de sağını solunu dahi bilmeyen insan sayısının 20-30 milyon olduğunu düşünüyorum, sağını solunu bilip ama bunu teklemeden gösterebilecek kişi sayısının da 30-40 milyon olduğunu düşünüyorum. yane herkes. (günlük abarti dozu) tekleyenler zihninde şöyle kodluyor çünkü "sağım? he yazı yazdığım elim ve onun tarafı" her seferinde bunu düşünmek yavaşlatıyor insanı. sebepleri:
1. öğretilmiyor
2. günlük hayatta sağını solunu bilmeye ihtiyaç olmuyor %99 oranında

bi arkadaşım sağını solunu bilmiyor araba kullanırken sola döneceksin derken elinle solu gösterip şuraya demezsen ufak bi aksama yaşıyor. ben de ilkokuldayken bilmiyordum hatta sınıfın neredeyse yarısı bilmiyordu, ben de dahil olmak üzere birçok kişi genel ne yapıyorsa onu yapıyordum sağa sola dön mevzularında. sonra mal olduğumu düşünmeye başlamıştım, kendi kendime sağ sol alıştırması yapıyordum evde xdxdxd bu konuya o kadar çok kafayı takmıştım ki küçükken, hala daha bir insanın özelliklerini kafada kodlarken solak-sağlak olarak ayrı bi kategori de açıyorum.

yer ise daha da üst bir şey. eğer bi yerlere fazla gitmiyorsanız ne bilem çıkıp tek takılmamışsınız pek doğal olarak bir yere gitmekte/bulmakta sıkıntı yaşarsınız. işin genetik tarafı da vardır elbet. ama öğrenilmez bir şey değil, sadece yaş geçtikçe daha zor öğreniyoruz her şeyde olduğu gibi yani. çok da kafaya takmamak lazım, navigasyon kullanmak ayıp bi hareket degilllll

ayrıştırıcı başlıkları çok sevemiyorum maalesef.