yıldızları izlemek

yaşantımdan sıkıldığımda ve sıyrılmak istediğimde en çok yaptığım hareket. tabi bu zamanlarda insanların havayı kirletmesinden dolayı yıldızları izlemeyi boşver gökyüzünü bile çok net göremiyoruz ya bu beni çok üzüyor. işte ben de yıldızları izlemek için uzak yerlere gidiyorum bazen. psikolojik rahatlamaya ihtiyacınız varsa tavsiye ederim. (bkz: gecemavisi öneriyor)

istanbulda pek mümkün olmayan olay.

tavsiye edilecek yerler listesinde benim için ilk başta urla yer alır kamp kurulup bütün samanyolunu gece izleyebilirsiniz

bir gece sahilde kumsala uzanıp sabaha kadar gerçekleştirdiğim eylem. muazzam bir his. özlediğim nadir anlardan biri.

tefekkür edilebilecek en güzel anlardan biri.
ne zaman genişçe bir gökyüzünde akşam vakti yıldızları izlemeye başlasam allah'ın sonsuz gücünü hatırlıyorum.
bu kadar büyük bir evrende çok küçük bir madde olduğumuzu ama bu evrenin sahibinin muhataba aldığı bir varlık olduğumuzu hatırlıyorum.
uzayın sessizliği içindeki milyarlarca maddeden yalnızca birinin içinde yaşayan milyarlarca insandan yalnızca biri olduğumu, muhatabımı, onun gücünü, iradesini, büyüklüğünü ve ona dair bir çok şeyi düşünüyorum. yıldızları izlemek benim için eşsiz bir sakinlik.

uykuya daldırma özelliği olan eylem. geceleri çoğu zaman uyku bastırana kadar gökyüzünü seyrederim. bazı parlak, yanardöner görünen yıldızlarda eğlence olduğunu düşünürüm. * *

göğün açık olduğu zamanlarda mutlaka başım yukarıdadır.

skyview adında bir uygulama var, konum servislerini açıp gözle seçebildiğiniz tüm yıldızların, gezegenlerin ve dünyanın etrafında turlar atan uzay istasyonunun yerini belirleyebiliyoruz: bu benim için mutluluk verici.

güneşin battığı yerde venüs göz kırpar, oldukça parlaktır hem.

venüs, jüpiter ve mars’ın nerede olduğunu tayin edebiliyorum program sayesinde.sirrius,vega, betelgeuse çok parlak olanlardan bazılarıdır.

evdekiler benim coşkumu paylaşmasa da ben yine gökyüzünün seyrine dalarım yaz geceleri.

çok sıkıldığım zamanlarda anneannem göğe bak, rahatlarsın, derdi.

gerçekten de işe yarar bu, belki de evrende küçük bir toz tanesi olduğumuzu anımsarız, kendimizi bu kadar büyük ve önemli görmeyi bırakırız, bencilliğimizi terkederiz.

huzurun adresi.

marmaris, amazon koyunda gökkubbeye baktığımda içimi büyük bir korku kaplamıştı. kendimi ufacık, koca kainatı kocaman gördüğüm, soluğumun gerçek anlamıyla kesildiği bir andı.

korkmak yeni ufukları açar derler. mutlaka yapılmalı.

fuck buddy ile birlikte yapılacak güzel bir aktivite.

yaz aylarında, kumsalda iki birayla daha da taçlandıralabilecek aktivitedir. dalgaların sesi, hafif esinti* ve ay yoksa ortalıkta eşsiz bir atmosfer altında huzuru hissetmek olur.

çocukluğuma dair çok az şey hatırlarım, hafızam kuvvetli değildir. unutmadığım bir şey var ise o da gece gündüz gökyüzüne bakarak rahatladığımdır, ağladığım zamanlarda bile gökyüzü hep bana bir aidiyet duygusu verirdi. 5 yaşımdan beri alışkanlığımdır her daraldığımda uzun uzun yıldızları izlerim, kendi kendime konuşurum. yaşamak denen şey zor ancak insanlar olmasa dünya çok güzel bir yer. doğa ve evren o kadar büyüleyici ki. gökyüzü ve ağaç kadar huzur veren ne var çevrenizde?

parayla satın alınamayacak tek aktivite yani gökyüzüne bakmak bedava huzur doldurmak sonsuzca ki sevdiğiniz insanlarda yanınızdaysa. mükemmel ötesi.

zifir karanlıkta yapılabilecek olan eylemdir.

huzur.

tam izlerken insan hayal kurmaya çalışıyor yine duygusala bağladık iyi mi.

şu an yapmak istediğim. çimlere uzanıp sadece yıldızları izlemek. büyük terapi aslında.

çocukken çok güzeldi.

sokak ışıklarının gözünüze gözünüze girmediği yerlerde, şehirde gözünüzü alan ışık olmadığı alanlarda görebilmeniz, izlemeniz mümkündür ama diğer türlü pek mümkün değildir. çok aşırı gelişmiş şehirlerde, ülkemiz açısından söylüyorum, gelişmişlik sürekli olarak "ışık kirliliği" anlamına geldiği için, yıldızları izlemek çokça zordur, ancak köylerde, köy evlerinde uyurken, izleyebilirsiniz.