yırtıcının gerekli zalimliği

insanda döngüsel bir çöle düşme isteği uyandıran, frank herbert isimli bir bilimkurgu tanrısı tarafından yazılmış olan dune serisinde 2. leto’nun ağzından bize ulaşan bir tanımlamadır.

dördüncü kitaptan itibaren “yırtıcı” fikri sarmalamaya başlıyor bizi. yırtıcı, doğada tehlikenin ta kendisidir. yırtıcı, öldürmek için tasarlanmış acımasız bir makine gibidir. yırtıcı, hayatta kalmak için öldürür.

yırtıcı sadece hayatta kalmak için değil varlığını kanıtlamak için de öldürmek zorundadır. ve öldürmek için ruhunun derinliklerinden gelen o zalimliğe ihtiyaç duyar. içgüdüsel bir öldürme istemi yırtıcının var oluşunu açıklamaz. soğukkanlı bir şekilde öldürürse artık yırtıcılık vasfını yitirir o.

zalim olmalıdır yırtıcı. bu zalimlik gereklidir. sadece öldürmesi için değil elbette. zalim olmadan da öldürebilir. yırtıcı olduğunu önce kendine kanıtlaması, yırtıcılık meziyetlerini içselleştirmesi, kendi kendini gerçekleştirmesi ve sonra da dünyaya kendini kanıtlaması için zulüm varlığını ayrılmaz bir parçası olmalıdır.

hükmetmek için bazen öldürmek gerekir. insan da doğanın bir parçası ise eğer -ki öyledir- insanda gücünü kanıtlamak için öldürmelidir. zulüm yırtıcı için kaçınılmaz bir sondur.

bazen gerçekten kendimi parçalıyorum, bunun gerekli olduğunu da düşünüyorum.