yoğun bakım odası

sadece yüz metrekareden oluşan bir oda, bir yatak ve solunum cihazı değildir. insanın en yalın ve en çaresiz olduğu yerdir.

sevmiş, sevişmiş, acı çekmiş, ağlamış kalpleri, sanki hiç var olmamış gibi monitörle takip etmek.. konuşan, gülen, öpüşen ağızların içinde entübe borusunu görmek..bilen bilir gece çökmez yogun bakım odalarına hep kasvetlidir havası.. bir umut sizden iyi haber almak isteyen hasta yakınları.. ne yaparsak yapalım "taktiri ilahi" satırları..

babam yatarken girmiştim yoğun bakıma. ekrana takılıp kalıyor gözleriniz.
sonra babamın kalbi durunca beni çıkardılar odadan, arkamdan babamı da çıkardılar.

yoğun bakımda görevli doktor, hemşire/hemşir tüm personeldeki şefkat gözlerinin içerisine bakınca anlaşılıyor. hasta yakını dostlar lütfen o insanlara sabırlı olun çünkü onların sabrı sizlerin mutluluğu olacak.

ınsanın en çaresiz olduğu yer 1 gece kaldım ve o 1 gece bana sanki 1 ay gibi geldi adı sadece yoğun bakım ne bakan var ne ilgilenen sadece makinalarla başbaşasın

çaresizlik, merhamet ve hayatı sorgulamak gibi insanı derin duygulara ve düşüncelere sürükleyen yerdir.
ilk defa yoğun bakıma girdiğim gün yaşadığım şoku hayatımda bir daha ne zaman yaşarım bilmiyorum. her yer acı, her yer keder. yardım edemiyorsunuz, susayan bir insana su verememek o kadar acı bir duygu ki. tanrı hepimize kolay ölüm versin, ilk staj günümden beri ölüm teması adeta kafamda mesken tuttu. bazı şeyler hem çok anlamlı hem de çok anlamsız bir hale geldi.

şimdi anlatıp keyfinizi kaçırmayayım. cidden değişik bir alemdir.

ilk staj rotasyonumun nöroşirürji yoğun bakıma çıkmasıyla tanıştığım hastanenin en sakin mekanı. sakin olması yalnızca bedenler yansır. hareketsiz et yığınları içten içe ölümle savaşır. 1 hafta boyunca bana ruh, ölüm ve hayat hakkında ilhamlar fısıldayan bir oda.

kendin düşsen daha iyi, sevdiğin birini makinelere bağlı görmek, sarılamamak, yanındayım diyememek, uyanacakmı bilememek arafta kalmaktır.

monitörler, solunum cihazları ve pek çok senkronize sesi bir süre sonra duymamaya başlarsınız. hasta bakımı, takip ve tedavi saatleri dışında genelde sakindir ama her an akut gelişmeler de olabilir. normal servislerden farkı dışarıdan izole olması ve hastaların sürekli gözlem ve takip altında olmasıdır. buna rağmen içeri girip hastasını görmek isteyen, ısrar eden, çalışanları oyalayıp işlerini yapmalarına engel olarak hem kendi hem de diğer hastaları riske atan hasta yakınları her zaman olacaktır.

askerliğimi yapmaya çalışırken bana girmişliği olan oda.

bugün ilk defa girdim. korkunç bir yer ve moralim bozuldu. çember şeklinde dizilmiş hastalar var ve ortada hemşire hasta bakıcı ve doktorlar var.