yolda kendi halinde yürürken birinin seslendiğini zannetmek

bazen başıma gelen, dün akşam saatlerinde de kahramanı olduğum olay. eminim ki çoğu kişinin başından geçiyordur bu durum. kimi zaman seninle aynı adlı birini çağırırlar sen de bakarsın ne oluyor diye, kimi zaman yakınındaki birine bağırırlar falan. benim de başıma geldi. okuldan eve gelirken biri seslendi yakınımda, bana mı seslendi yoksa önümdeki adama mı emin olamadım ama üzerime de alındım açıkçası. eve doğru yürürken ve kafamdan fenerbahçe'nin yarınki sevilla maçı, yemekte ne olduğu, derslerime daha çok vakit ayırmam gerektiği gibi birçok düşünce geçerken şu kelime grupları çarptı zihnime:

''yere bakma toprak çeker!''

sonra döndüm baktım bu kadim sözü sarf eden abiye. bana söylemiş olabileceğini düşündüm çünkü yürürken gerçekten de önüme bakarak yürüyordum. karşıdan karşıya geçmeyi gerektiren durumlar haricinde öyle çok da sağa sola bakmam, önüme bakarak yürürüm. ama şimdi önümdeki amcaya da söylemiş olabilir çünkü o da gelen sese yönelip hınzır bir gülüş yaydı etrafına.

sözün saçmalığı ayrı bir konu zaten. yere bakınca niye toprak çeksin ki? o zaman 7/24 uçakta oradan oraya seyahat edelim, hiç ölmeyiz.* bu batıl inançlar zaten hem güldürüyor, hem korkutuyor. mantıksal açıdan dayanaksız olduğu için güldürüyor ve gerçek olma ihtimaliyle hafiften ürkütüyor insanı. gece tırnak kesemiyorsun mesela ama kesince pek bir şey olmayacağını da biliyorsun içten içe. merdiven altından geçemiyorsun uğursuzluk getirir diye. toplumu kısıtlayan, kabuğuna çekilmesine sebebiyet veren fakat nesilden nesle kodlandığı için kurtulmanın da pek güç olduğu inanç biçimleridir batıl inançlar.

ilk paragrafta bahsettiğim konuya gelirsek, bu da ürkütür insanı. eve gitme telaşındayken türkiye gibi güvensiz bir ülkede şimdiye kadar tanışıklığın olmayan, yüzünü dâhi görmediğin bir adamın iki çift sözüne maruz kalmak kalp atış hızını ivmeli bir şekilde artırır. fakat önemli de hissettirir insanı, muhatap alınan biri olmanın verdiği iç ısıtan huzur eve dönerken güzel bir anı bırakır insana. teşekkür ederim hayatımda hiç görmediğim ve bir daha görme olasılığımın doğu perinçek'in iktidara geçme olasılığına benzer seviyede olduğu adam. varsın toprak çeksin, kimi çekmeyecek ki toprak? âdil olduğu için güzel değil midir toprak çekmesi?

belki de komadayızdır ve bu gördüklerimiz bir rüyadır. ve ailemiz bize seslenerek bizi uyandırmaya çalışıyordur?

delirince yapılacak küçük şımarıklıklar.(bkz: swh)