1.
senaryosu piran aslandoğan tarafından yazılan ve aynı isim tarafından yönetilen yaklaşık 8 dakikalık kısa film;
2020 yılında yayınlanmıştır.
çetin adında bir adamın aşkına ve duygularına karşılık bulamamasını konu ediniyor.
genç adam özlem adında bir kadından hoşlanıyor ve ona bir hediye almış, kutu içerisindeki hediyeyi ona vermek isterken kendisi aslında kadının umrunda bile değil, yanlış insanı sevmenin yükü altında eziliyor.
daha sonra aldığı hediye artık başkasının oluyor, değeri bilinmeyen şeyler artık başkasına yâr olacaktır.
genç adamın sevdiği ama kendisini sevmeyen kadından vazgeçip kendisini sevecek ama bu sefer de özlem kadar sevmeyeceği birine şans verme kararı ile kısa film son buluyor, başkasına şans vermek istediğini ise hediyeyi başka bir kadına vermesinden anlıyoruz.
izlerken düşündüğüm bazı şeyler oldu,
değer bilmek ve vazgeçmek gibi şeyler örneğin.
aldığın hediyeyi sırf sen aldığın için kabul etmeyen kişi seni sevmiyordur, sevmeyecektir de, sana hiç hediye almayan biri de seni sevmiyor, sevmek bir şeyleri ya da kendini fedâ etmekten geçer, fedâ edecek bir şey kalmayınca insan ne kadar sevse de vazgeçiyor, çünkü sevmek ama sevgine değer verilmemesi insanı vazgeçmeye itiyor, kendi sevgin artık bir yük hâline geliyor.
bir de şu var, sevdiği insanın umrunda olmayan kişi, örneğin filmdeki adam, kendini yük olarak görmeye başlıyor.
onu sevmeye hakkım yok diye düşünebiliyor.
insan sevmeyi de vazgeçmeyi de bilmeli ana fikrinin çıkarılabileceği bir kısa filmdi bana kalırsa.
şu çok acıdır ayrıca, birini seviyorsunuz diyelim, arkadaş, sevgili, kim olursa, ama o sizin tarafınızdan sevilmek istemiyor, kısa filmde de işlendi bu durum, sizin tarafınızdan sevilmek istemediği için birini ne kadar çok sevseniz de ondan sessizce vazgeçiyorsunuz.
bu da hayattaki en büyük acılardan ve yüklerden biri olarak yerini alıyor raflarda.
2020 yılında yayınlanmıştır.
çetin adında bir adamın aşkına ve duygularına karşılık bulamamasını konu ediniyor.
genç adam özlem adında bir kadından hoşlanıyor ve ona bir hediye almış, kutu içerisindeki hediyeyi ona vermek isterken kendisi aslında kadının umrunda bile değil, yanlış insanı sevmenin yükü altında eziliyor.
daha sonra aldığı hediye artık başkasının oluyor, değeri bilinmeyen şeyler artık başkasına yâr olacaktır.
genç adamın sevdiği ama kendisini sevmeyen kadından vazgeçip kendisini sevecek ama bu sefer de özlem kadar sevmeyeceği birine şans verme kararı ile kısa film son buluyor, başkasına şans vermek istediğini ise hediyeyi başka bir kadına vermesinden anlıyoruz.
izlerken düşündüğüm bazı şeyler oldu,
değer bilmek ve vazgeçmek gibi şeyler örneğin.
aldığın hediyeyi sırf sen aldığın için kabul etmeyen kişi seni sevmiyordur, sevmeyecektir de, sana hiç hediye almayan biri de seni sevmiyor, sevmek bir şeyleri ya da kendini fedâ etmekten geçer, fedâ edecek bir şey kalmayınca insan ne kadar sevse de vazgeçiyor, çünkü sevmek ama sevgine değer verilmemesi insanı vazgeçmeye itiyor, kendi sevgin artık bir yük hâline geliyor.
bir de şu var, sevdiği insanın umrunda olmayan kişi, örneğin filmdeki adam, kendini yük olarak görmeye başlıyor.
onu sevmeye hakkım yok diye düşünebiliyor.
insan sevmeyi de vazgeçmeyi de bilmeli ana fikrinin çıkarılabileceği bir kısa filmdi bana kalırsa.
şu çok acıdır ayrıca, birini seviyorsunuz diyelim, arkadaş, sevgili, kim olursa, ama o sizin tarafınızdan sevilmek istemiyor, kısa filmde de işlendi bu durum, sizin tarafınızdan sevilmek istemediği için birini ne kadar çok sevseniz de ondan sessizce vazgeçiyorsunuz.
bu da hayattaki en büyük acılardan ve yüklerden biri olarak yerini alıyor raflarda.
devamını gör...