mesnetsiz öz güven

herhangi bir dayanağı olmayan öz güvendir ve çok geniş bir yelpazede değerlendirilebilir.

bilgi açısından ele aldığımızda; sadece görünen medya ve haberlere dayanarak, gerçekliği sorgulamadan, kendi savunduklarının tamamen doğru ve diğer görüşlerin tamamen yalan olduğunu iddia etmek de, kendi bilgi dayanağı sağlam olmadığından ve karalı bir şekilde kendisinin ‘zeki’ diğerlerini ‘aptal’ olarak nitelemek bir nevi mesnetsiz öz güvendir.

ayrıca sözlükte de karşılaştığım üzere ( nick vermeyeceğim elbet), kendisi üstün olmadığı halde kendisinin üstün nitelikler taşıdığını savunmak da mesnetsiz öz güvenin güzel bir örneğidir. aslı şudur ki, mesnetsiz öz güvenin altında büyük bir öz güven eksikliği yaşanır. kişi övülmeye, karşı taraf tarafından beğenilmeye o kadar açtır ki, karşıdan böyle bir karşılık almadığında o boşluğu kendisini överek, üstün ilan ederek doldurur. en acınası nokta ise tam olarak budur.

çünkü eski mesleğim gereği birçok insanla tanıştım ve gördüm ki, altında sağlam dayanağı olan hiç kimse kendisini övme gereği duymamıştır. bilgide de, görünüşte de, davranışta da mütevazilik her zaman prim yapar.

siz değerlisiniz furyası ile 1980'lerde amerika'dan yayılmıştır. malumunuz, toplumsal trendler sosyologlar ve psikologlardan, psikyatrlardan çıkar. ayrıca (bkz: dunning kruger etkisi)

böyle çok insan var.

başarısızlığın da en büyük sebeplerinden biridir.
x kişisi yapıyorsa ben de yaparım, onun 5 yılda öğrendiğini ben 5 ayda öğrenirim gibi düşüncelerin sonu genelde dümdüz fakat kabul edilmeyen bir başarısızlık oluyor.

aha ben

özgüven, kendini üstün görmek değil, kendi değerini bilirken başkalarının değerini de takdir edebilmektir. insan, ancak kendisiyle barışık olduğunda ve başkalarına saygı duyduğunda gerçekten güçlü olur. çünkü asıl güç, kibirden değil, iç huzur ve anlayıştan ileri gelir...

leş yiyicilerde de vardır bunun bir değişiği.

mesela o inanmaz sen değerlisin zırvalıklarına. orada ayrılır diğerlerinden. değersiz olduğunu iliklerine kadar bilir bunlar zaten asıl dayanakları değersiz olduklarını iyi biliyor olmalarıdır. leş kargaları gibi üşüşürler kan kokusuna. tek başlarına birini yıkabilecek güçte olmadıklarını bilir ve fırsat kollarlar bilinçli bir şekilde ama bu mesnetsiz olmadıklarını göstermez. evet, bir dayanakları vardır ama bu dayanağın bir dayanağı yoktur. şuursuzca,
biri gözlerine kestirdiği avı devirsin de biz de nemalanalım diye beklerler bu mesnetsizler. zihinlerinde, biri düşerse kendinin yükseleceğine dair kuvvetli bir dayanakları vardır. dışarıdan ne kadar alçak göründüğünü göremeyen mesnetsizler.

"gazlı öz güven" ya da "pompalanmış öz güven".

insanı itici/çekilmez yapan bir acayip hal. menşenin, josephine koltuğa sere serpe yatırıldıklarında, çocuklukta ve ergenlikte yaşanmış, birikmiş, bertaraf edilememiş ilgi, sevgi, değer verilme eksikliği ve hayal kırıklıklarıyla nüvelendiğini, giderek serpildiğini görebiliriz.

egolarında bir yırtık var bu insanların. yaptıkları, ettikleri, sahip oldukları, yaşadıkları, ortamları, çevreleri, kahveleri, arkadaşlıkları, sevgilileri, çolukları çocukları, saçları başları, davranışları, gezdikleri, gördükleri, yürekleri, sevgileri, hasılı tepeden tırnağa * her şeyleri eşsiz ve en kıymetlidir. kendilerini buna inandırırlar, yetmez başkalarını da buna inandırmak için tepinirler.

yatağa girdiklerinde yastığa gömülüp kifayetsizliklerine salya sümük ağladıklarını iddia edebilirim ama ispat edemem.

egoistlik

çok çabuk kırılan, ortadan kalkan özgüven çeşididir.
kolların kanadın açık bir şekilde kabara kabara yürürsün, kardeşim diye konuşursun karşındakine, bilader felan dersin, 1,67 boyunda bir kardeşimiz gelir ağzının üzerine bir kapatır, sonra süt dökmüş kediye dönersin, özgüvenin yerle yeksan olur,
kendini çok beğenirsin herkes bana düşer diye, poz yaparsın, onu aşağılar, ötekine umursamaz eda ile bakar , hatta hakaret edersin, gelir biri takar boynuna tasmayı, mirket gibi sağa sola bakarsın,
yapma yapma kibir büyük günah, itin g...ne sokar orada bırakırlar, çıkarmazlar da.

ben hep 50 liralık mesnetli özgüven alıyorum.

öz farkındalık eksikliği.

şu başlık tam bir gaye su akyol şarkısı ismi olurmuş yalnız. gsa duy beni.

hatadan değil övgüden beslenen öz güvendir diyerek katkı sağlamak isterim.

kusursuzluk koskoca bir illüzyon. öz güven düzelttiğimiz hatalarla, düşüp kalkmalarımızla, güç durumlardan çıkabilme becerimizi defaatle kendimize kanıtlamamızla inşa olan bir şey. elbette ki öteki kişilerin yorum ve beğenileri de etkili çünkü sosyal canlılarız. bunun hiç etkisi yok diyemeyiz. hepsi beraber kendimizle alakalı algımıza bir dayanak oluşturur çünkü.

mesnetsiz olanı tüm bunlardan yoksundur. o nedenle ne yapsak karşıdan çiğ durur, ne söylesek soru işaretleri yaratır. çünkü yine sosyal canlılar olduğumuz için aslında içten içe gerçek olanla sahte olanı biliriz, okuruz.