zamanla geçmeyen şeyler

zamana bırakarak geçmesini beklediğimiz acılarımızdır. en çokta bir dostun vefasızlığı unutulmaz.

zaman ilaç değildir, insan unutkandır.
ne kadar unutkan olduğunuza bağlı olarak geçer veya geçmez, en azından ilk başlardaki gibi hissettirmeyeceği ve yerini hissiz bir duyguya bırakacağı kesindir.

psikolojik sorunlar.

tam bir ay oldu hatta 1 gün de geçti. evimdeyim ve yapayalnız hissediyorum appa gittiğinden beridir. ölümün ciddiyetini her gün her saat her rutinimde yaşıyorum. hala eve girerken anahtarı taktığımda koşup kapıyı tırmalayan ufaklığımı özlüyorum. geçmiyor, geçsin de istemiyorum zaten...

bilen bilir netflixte yeni yayınlanan the last airbender dizisini herhalde dünya üzerinde hüngür hüngür ağlayarak izlemiş olan tek kişi olabilirim..

zamanla geçmesini istediğimiz şeyler geçmiyor. unutulmuyor da... ne zaman zamanı saymayı bırakıyosun, sadece kendine odaklanıyosun o zaman geçmeye başlıyor. tuhaftır ki işte o zaman geçtiğini bile fark etmiyosun.

canım dediklerimize olan kırgınlığımız.herkesi dost zannedip yanıldığımı gördüğüm için kendime kızıyorum.