zeytinyağlı yiyemem aman

muzaffer sarısözen tarafından derlendiği söylenen türküdür. asıl amacı zeytinyağını küçük görerek halki yönlendirmek olduğu söylenir. 2. dünya savaşından sonra marshall plânı kapsamında ekonomik kalkınma yardımında bulunacak abd nin bir şartı da elindeki mısır stoğunu tüketmek için ithal etme şartıdir. bunun üzerine ülkede margarin fabrikaları kurulup zeytinyağı ısıtıldığında kanser yapıcı maddelerin ortaya çıktığı söylenmiştir. halk böylece zeytinyağından uzak durup hatta zeytin ağaçlarını söktükleri söylenir. sonrasında etki artsın diye bu türkü de derlenip yayılır.

duyduğumda sürüngen beynimi harekete geçiren "şeydir". bir toplumun kendisinin bir parçasına böylesine hakaret eden bir "şeyi" köy düğünlerinde çalacak kadar benimsemesini anlayamadığım, bilinçli düzülmüş kelimeler kervanındaki develer bütünüdür.

zeytinyağı yokluğunu meşru kılma çalışması

tuzlayarak yermisin demek içimden geldi aniden.

sevgili yar ile zeytinyağlıları bir potada eriten nadide eser.

sevmediğim uyduruk bir türküdür. hatta bir gün çok zengin bir eski solcu olursam ben de bu türkünün telif haklarını satın alıp her yerde çalınmasını yasaklarım. gerçi yukarıda da bahsedilmiş. küresel sermaye, yerli işbirlikçilerle bu tezgahları kurgularken nazım hikmet'i de vatan hainliğiyle yargılayıp vatandaşlıktan çıkarıyordu.
50'lerde amerika antikominist blok oluşturmak ve dış ilişkileri buna göre düzenlemek kapsamında marshall yardımlarıyla dünyaya açılırken servis tabağındaki ülkelerden biri de tabii ki sovyetler ve doğu bloku ülkelerin tamponu sayılabilecek türkiye idi. yardım adı altında yapılan, aslında biraz da uzun vadeli yatırımdı. amerika stoklarında birikmiş ve pazarlama sürelerinin dolmasına az bir süre kalan tonlarca ayçiçek yağını da bu yardımlar kapsamında türkiye'ye vermeliydi fakat sorun, türkiye'nin çok daha sağlıklı olan bir zeytinyağı cenneti olmasıydı. önce ayçiçek yağıyla ilgili müthiş bir reklam furyası koparıldı. öyle ki ayçiçek yağı tüketimi, özendirilerek bir elitlik göstergesi haline getirildi. çok daha sağlıklı olan ve o dönemin koşullarında doğal yollarla üretilen zeytinyağı ise bir yoksulluk göstergesi olarak utanılarak tüketilen bir gıda kategorisine sokuldu. günümüze kadar da ayçiçek yağı hala en çok tüketilen yağ konumundadır.
işte bu türkü de o dönemde, bu kampanyanın sipariş üzerine oluşturulan unsurlarından biridir.

kaldım duman içi dağlarda, sevgili yarim nerelerde.