zil zurna sarhoş olmak

dün gece yaşadığım elim hadise. bir daha olmayacak, aklımı yitirmişim resmen.

insanlarla tartışılmış merdivenden düşülmüş tamam da o ufak bi aklımın geldiği anda abov bi baktım asfaltta yatıyoruz.

şuan olmak istediğim ama olamadığımdır.

lilloş olmak.

sarhoş olmanın ne demek olduğunu bilmezdik eskiden, sarhoş olana şaşardık, şişenin dibinde sabahlardık da, bir adım yana kaymazdı adımlarımız yolumuzdan.

yine bre maşallah dedirtiyoruz da, prime dedikleri zamanımız geçti, bir yıldız futbolcuyum hâlen lakin amerika'ya gitmişim son birkaç sezon için.

dün bir kız garson, "geçen bize zararın yoktu ama kendine vardı. seni ilk defa, kapıya tutunarak gittiğini gördüm, kapıdan destek aldın elini uzattın, bu üzdü beni, bir daha öyle görmek istemiyorum seni." dedi

lakin hanımefendi, ben sarhoş olmak için giriyorum meyhaneye..

insanların bir şarkı olarak dinlediği öyle sarhoş olsam ki bir daha ayıkmasam sözleri, benim için bir şarkı değil.

yakın bir zamanda evde tek başıma aynen böyle sarhoş olmak istiyorum. sigaramı yakıp camdan dışarıyı bir başıma izlerken yerimden kalkıp yatağıma gidemeden ilk bulduğum yerde ağlayarak uyumak istiyorum.

hiç tavsiye etmem. bit kaç kez yaşadım. birinde yediğim dayakla ayıldım ama anladım ki ben ben değildim.

sonrada uyuşturucu kullananlara laf edersiniz. alkol kadar zararlı insanı rezil eden başka birşey daha yok.

hem uyuyabilmek hem de kafa dağıtmak için ihtiyacım olan tek şey. kendimi dağıtarak sarhoş olsam fena olmayacak.