babasının zil zurna sarhoş haline maruz kalan çocuk

babasına saygısı giderek azalacak olan çocuktur. psikolojisi de büyük ihtimalle bozulabilir. kendisine ve çocuğuna saygısı olan bir insan çocuğunun karşısına o halde çıkmayı kendine yakıştırmaz..

ömrü hayatı boyunca bir kaç defa böyle bir hata yapmış olan insanları belki mazur görebiliriz. ama bunu bir alışkanlık haline getiren her baba net katıksız o nokta ç'dir.

babasının serhoş halini görüp hareketlerine özenecektir. akıl baliğ olunca da içki ile imtihanı zorlaşacaktır. evet.

allah, ocaklardan ırak tutsun bu şeytan sidiğini.

valla biz babamızdan ne istersek kafası iyiyken isterdik.
söz mü baba söz mü dediğimizde de her seferinde '' sarhoşun lafına, bebeğin kıçına güven olmaz'' derdi.
eğlenceli yönü açığa çıkardı babamız içtiğinde.

babam alkol içer ama nadirdir, ben evde içtiğini hatırlamıyorum. sarhoş geldiğinide hatırlamıyorum ama arkadaşları yada kardeşleri ile çıkınca içmiştir, rahmetli dedem(babamın babası, o baya içerdi ama taşkınlık yaptığını hatırlamıyorum. belki adamın bünyesi alışmıştır, bilmiyorum. yalnız işin garip tarafı babamı sigara içerken görmedim ama adam nargile içiyor ahhajsj.
bende herhangi bir kötü alışkanlık yok, sigaraya ve nargileye bakışım çok olumsuz, asla içeceğimi düşünmüyorum çünkü solunum yollarımdan çektiğim sorunlardan dolayı hiç o riske girmem
(mevsimsel rinit alerji, doktor astıma çevirebilir demişti yıllar önce, 2-3 defa yaşadığım öksürük krizi ne nefes darlığı. sanırım astım krizi geçirmiş olabilirim, sağlıklı bir anımda aniden olmuştu ve ölüyordum neredeyse)
alkol ise öcü değil gözümde, simdilik içmiyorum ama ileride istersem içerim ama pek tercihim değil. kafamın ayık olmasını tercih ederim. bu yüzden tadımlık, zevkine içerim veya bira gibi düşük alkol oranına sahip olanları tercih ederim. rakı boğaz yakıyor, bu tarzdakiler en son tercihim, birde düğünde kokteyl denemiştim bir iki yudum. komple ağzım uyuştu, bu şekilde ağız uyusturanlarida icmem (diğerleri nasıl bilmiyorum), birayı içmedim ama alkolsüz ananas aromalı alkolsüz malt (maltana) içtim onlarca kez. sanırım birayıda severim gibi duruyor. o malt kokusunu ve aromasını seviyorum, ama çoğu kişiye ağır gelir. mesela maltın ananaslı soda ile pek alakası yok, çocuğa versen içmez.

kimilerinin küfrettiği babanın çocuğudur.
hımına koduğumun yobazları.

lisede ondan gizli arabada birkaç şişe bira içmiştik tuborg şişelerden birisi koltuğun altına yuvarlanmış. bulduğunda yanında değildim neyseki. almış yukarı çıkarmış harbi sandım kafamda kıracak. bırak zil zurna hali eve alkol bile sokmazdı. eve geldiğimde annem abim araya girmese az kaldı kafamda kıracaktı. içtiğimiz geclerde saat iki üç olup herkes uyuyunca kedi gibi girerdim eve maç ettik muhabbet ettik bilmem ne bahanesiyle. pederi sevmem yalancıdır sorumsuzdur şudur budur ama bu konuda hakkını teslim etmişimdir daima

eline gofret olmazsa olmazdır. illa o gofret verilecek, kafa ütülenecek ve yatış.

babam öyle sık alkol kullanan biri değildi, hiç sarhoş görmedim.. kutlamalar, yemeklerde dekoratif anlamda alırdı.
ben babam kadar ilkeli ve mükemmel olmak zorunda olmadığım için kullanıyorum efenim. eh sık sık da denebilir.. işte akşamdaaan akşama..
oğlum da beni sarhoş görmüş olabilir, (yok zil zurna olmayı beceremediğimden zil zurna görmemiştir) en yararlı, içten arkadaşça sohbetleri ben alkollüyken yapmışızdır, öyle söyler.
insanlar şu ya da bu, şöyle ya da böyle olabilirler.. başarısızlıklarına, beceriksizliklerine kılıf ve gerekçe ararken, ebeveynlerinin kusurlarından başlayıp orada da takılı kalanlara fazla kulak asmayın. psikolog psikiyatr koçların bazı uyanıkları egonuzu okşayıp, hatayı sizden başkalarına odaklamaları ticari bir tutumdur.
iyi insan olun, iyi kalın yeterli: herkes için, herkese karşı.. çocuklar zekidir. yapay mükemmel ebeveyn rol modelini sandığınız kadar önemsemezler.. kendilerini tanıdıkça gerçek, doğal kimliklere yönelirler..
ne kadar doğal, ne kadar gerçek ve iyiyseniz o oranda onları etkileyebilirsiniz. bundan fazla da bir şey yapamazsınız zaten. yapmaya çalışmanız çocuğa zarar verip mutsuz kılar.
keyfinize bakın, çocukları saçma sapan tavsiye ve büyük planların malzemesi yapmayın.
doğal olun, sahici olun, çocuklarınızı sevin, sevginizi hissedebilecekleri şekilde gösterin, onlardan desteğinizi asla ama asla esirgemeyin koşula bağlamayın.. fedakarlıklarınızı asla pazarlamayın satmayın asla dile getirmeyin.
onlar yeni ve farklı insan ve kişilikler, "ne" olacağını onlar da bilmiyorlar.. yaptıklarınızla belki onların da iyi ve mutlu insanlar olmasını sağlamış olursunuz.. gerisi lafı güzaf..

bu türde bir insansan niye çocuk yaparsın ki? senin de çocuğun olmayıversin. sarhoş ol, kus, söv rahatça yaşa kendi haline.