zor zamanda bırakıp giden insan

hep korkarız yalnızlıktan ama bil ki yalnızsan yalancı arkadaşların, iki yüzlü dostların ve çekip gidecek bir sevgilin olmaz.

douglas adams

içindeki insanın yansımasıdır aslında.

iyi gün dostu olduğunu ispat etmiş insandır. hayatınızdan çıkıp gittiği için şükretmeniz gerekir. en nihayetinde o insan er ya da geç kendini belli edecekti zaten, ne kadar erken o kadar iyi.

en yakınım dediğin insandan aldığın darbeler zaten seni mahvediyor. ölümle burun buruna defalarca geldim ne ona anlatabildim ne de bir başkasına. yürek sanrısı o kadar garip bırakıyor ki insanı. ne ailen yanında ne sevdim dediğin kişi. her şeyinle tek başına kalıyorsun. evrende ki bir noktadan ibaretiz işte daha fazla uzatmayayım ama savruldum ve toparlanamıyorum. gülümseee :)))

keyifli zamanlarımda da yanımda olmasın bir zahmet.

akıllı insandır.
2 kişi sürüneceğine 1 kişi sürünsün demiştir.

zor zamanın olduğunu bilen ve bilerek giden. onulmaz kırıklığın müsebbibi.

hiçbir şekilde asla iletişim kurmayacağım, defolup güle güle gidebilecek insandır.
fakat saf olduğum için, ben yine muhtemelen sebebini anlamaya çalışırım. ona da sormam he, kendi kendime düşünürüm; "acaba kıracak bir şey mi yaptım?" diye. içten içe en çok sevdiğim şey çünkü kendimi suçlamak.

hiç var olmamış insandır.

gitmemelidir.

zor zamanda gitmesini anlarım dostlar herkes her yükü kaldıramaz bazı yükler de paylaşılamaz o yükün altından bir başınıza kalkmanız gerek bazen. lakin mühim olan şudur; iyi günler geri geldiğinde kapınızı çalıyorsa o zaman korkun o kişiden. kendinizi ve o kişi ile geçmişte yaşadıklarınızı gözden geçirin. ya sizi kullanıyordur, ya da sizin ona değer verdiğiniz kadar size değer vermiyordur ve tamamen çıkar peşindedir.
günümüzde insanlar üzüntülerini bile yaşamama derdine düştü. hemen her üzüntüyü bastırma, öteleme, görmezden gelme, odağını başka yöne, kişiye, olaya çevirmeye çalışıyorlar.en küçük sorunla dahi mücadele edemeyecek kadar zayıflar bu yüzden. çünkü sorun çözme becerilerini yitiriyorlar ya da hiç oluşturamıyorlar.halbuki mutluluk kadar üzüntü de doğamızın bir parçası. bırakın sizin zor zamanınızı insanlar kendi zor zamanlarından bile kaçmaya çalışıyor. "sorumluluk" kelimesini kullandığınızda bir çok insan kendi için dahi olsa görmezden geliyor ya da uzaklaşıyor. buraya yazsam kitap olacak tespitlerimin sonucunda da insanlar bireyselleşiyor, egolarını ön plana alıyor ve dolayısıyla yalnızlaşıyor. çünkü sevgi neydi? emekti... * )

şeref yoksunudur, kendi kötü zamanında sizi sömürür.

kimsenin yanımda olmasını beklemem, öyle bir zamanda çevremde kim var ona bakarım ve onlarla ilişkimi daha da sağlamlaştırır diğerlerine vakit ayırmam.
birinden bir şey bekleyecek yaşı çoktan geçtim, kendi yaramı kendim dikmiş pansumanımı yapmış adamım. beni düşman bellemiş kişilerin bile hastane cenaze zamanlarında yanlarında olmuşumdur ama aynı tavrı kimseden beklemem, kendi gücünüze güvenin ve unutmayın dünyada insandan daha dayanıklı bir şey yok.

hep öyle olmaz mı? hep zor zamanlarınızdayken her şey üst üst gelir ve sevdikleriniz de o zamanlarda giderler genelde. bataklığa battı mı tam batarsınız ve bazen o bataklıkta başkaları için debelenip daha çok batmak yerine sürece güvenmelisinizdir. başka türlü kurtulamazsınız. belki başka bir el çeker kurtarır, belki kendi kendinizi kurtarmak zorundasınızdır.

herhangi bi zamanda bırakıp giden insandan farksızdır aslında. sadece kişi yaşadığı bazı olaylar karşılaştığı durumlar yüzünden duygusal bakıyordur bu gidişe ve "en zor zamanımda neredesin?" siteminde bulunuyordur. ayrıca dertler kişiye özeldir, nereden bilebilir ki zor zamanlarınız olduğunu?


-ayrılmak istiyorum kanka ama daha yeni teyzesi öldü. biraz toparlansın önce sonrasında söylerim artık ne yapayım. böyle bi zamanda da bırakıp gidersem kendimi kötü hissederim.
+geçen ay da dayısı ölmemiş miydi?
-evet evet, o yüzden ayrılamamıştım yine.
+sülalesinde kaç kişi kaldı?
-niye sordun?
+ne bileyim ha bugün ha yarın yok onu atlatsin diye diye evlenme de sonra.
-ne kadar kötü kalplisin ya.


not: evlendiler, boşandılar.

benim exlerdir kusura bakmayın. severler böyle şeyleri.

hep yalnızlığa alışık bir şekilde yaşamaya çalışırım. bu tarz durumlarda da zorluk çekmem. asıl insan kendini başka insanların varlıklarına alıştırmamayı öğrenirse bu durumu da kabullenir ve etkilenmez. biraz soğuk bir durum evet ama güvenli. zor zamanlar sizin içinse zaten gider demekki onun için zor zaman değilmiş dediğim başlık.

kolay insandir. evet.

gerçek sayımızı öğrenmemiz için bize güzel bir yol açmış insandır. ben bu tip insanları bir nevi öğretmen gibi görüyorum çünkü şu yaptığıyla çok şey öğretir.

ders 1: menfaat caddelerinde kurulan dostluklar çile yokuşlarında sona erer.

ders 2: kendi başına mücadeleyi öğretir, kartal bile yavrusuna uçmayı öğretmek için yuvasından aşağı itiyor.

yani aslında tüm mesele konuya nasıl baktığınla alakalı, kişilere ve sebeplere takılırsan işin bu tarafını hiçbir zaman göremezsin.

yapmam diyen yapar, söylemem diyen söyler, gitmem diyen gider. kalanlara selam olsun...