intihar etmek

fiziksel ve psikolojik acıların sonucunda gerçekleştirilen kısmından bahsetmeyeceğim. hakikate geçiş kapısıdır ölüm. ya tanrıyla tanışacağız ya da yok olacağız. çok fazla seçenek yok. alt başlıklar önemsiz, hangi dinin tanrısıdır vs.
bu hakikate erişmek için beklemek, bu bekleyiş içerisinde ne yapılırsa yapılsın inancın asla kanıt raddesine gelememesi durumundan ötürü tanrıya duyulan bir özlemdir benim için intihar. düşüncesi beni hem çok geriyor hem de çok rahatlatıyor. ölmek için varım, var olduğum için ölmek zorunda değilim.
beni intihardan alıkoyan gerçekse çok çok basit. ölmek için çaba sarf etmeme gerek yok. kendisi beni bulacak. ölüm anında ise hayat hiç yaşanmamış gibidir artık. toprağın altında ırk, mevki, statü ayrımı olmaz. klişedir lakin gerçektir. sakince bekliyorum. cana kıymanın ise korkacak bir yanı olduğunu düşünmüyorum. öleceğimizin bilgisi hepimizde var. kendi yaşamım üzerinde söz sahibi olmamın neresi korkutucu? bunlar hep anlamaya çalışmaktansa yargıya ya da sonuca varmamızdan ötürü işte.
kimseye inat değil ulan, yaratana duyduğum saygıdan ötürü yaşıyorum. zalimi de batsın mazlumu da batsın. benim kıyametim çok yakın.