sanki hayat önlerinden bütün sıradanlığı ile kayar gibi geçiyordu da o geçerken insan kendinin de geçmesine aldırmıyor, hatta hadi ben de artık geçeyim diyordu. dert, sanki bir manzarayı ve hayat parçasını, başkasının resmini geçmiyor, sabit ve daim zannetmekti.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"okuduğun kitaptan bir alıntı bırak" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim