çocukken inanılmaz kıymetli olan şeyler

çok şey vardı sanırım. hatta şimdikinden daha fazla olsa gerek. tasolarım, misketlerim, beybladelerim, kartlarım, kramponlarım, para toplayarak aldığımız yağmurlu havada kulağı sıyırınca hayatın tam ortasına sıçan 3 liralık top (evine götüren kişi betona koyarsa havası iner ve diğer gün topu çıkardığında aşağılayıcı bakışlara maruz kalır) bayramlığım, kötü bilgisayarım, abim evlenince bana kalan playstation 2 ve onun cdleri, sırasıyla shaiya, goley, lol hesaplarım ve daha aklıma gelmeyen niceleri. şu yaşıma gelmişim, ulan nelere kafayı takmışım demem gerekirken çoğunu kaybettiğim için inanılmaz pişmanım.