çocukken inanılmaz kıymetli olan şeyler

en azından belirli bir yaş grubundaki yazarlar için çocukken paha biçilemez olan şeylerdir.

mesela sinemaya gitmek. ben çocukken müthiş bir olaydı. metropol sineması vardı o zamanlar, kardeşimle güç bela biriktirdiğimiz para ile doğruca sinemaya gitmek isterdik. kışın içeri girdiğinizde yüzünüze vuran o mısır kokusu, içerideki kalabalık falan bana büyüleyici gelirdi. çok sık da gidemezdik, o zamanlar bizim için pahalıydı, gittiğimiz zaman iç ceplerimize sakladığımız içecekleri salon karardıktan sonra çıkartabilirdik ancak. çoğu zaman bir mısırı paylaşır, film boyunca yetecek şekilde yemeye çalışırdık.

mcdonald's ı falan daha söylemiyorum.

sobanın üstünde kestane kızartmak.

taso ve misket.

cips paketinin içinde iki taso bulmak.

altın çikolata ve cappy sun meyve suyu

barbie ve el emeği göz nuru olan kıyafetleri.

bilye, topaç, takım kartları, taso... paranın kıymetli olmaması ne kadar saçma.*

kendi yaptığım şeyler. bilim çocuğa bakarak yaptığım gazeteden çanta vs. yine bebeklerin vb.

çizgi film

benim zamanımda kola ülkeye yeni gelmişti. 1 litrelik cam şişede satılıyordu. eve geldiğimde kola var dediklerinde halay çekerdim çünkü çocuktum.

gece uyanık kalmak..

oyunlarda favori gösterilmek.

1 lira.. o zamanlar güzel bir alım gücüne sahipti. hem cips hem dondurma alabiliyorduk. şimdi birkaç kartıyla yalnız birini alabilmek üzücü.

salona gecip kısık sesle cizgi film izlemek.

gece misafirlikten dönerken uyumuş numarası yapmak ve ailenin seni kucağında taşıması

mahallede arkadaşlarla oyun oynamanın verdiği keyif paha biçilemez.

soyut bir örnek olacak fakat; saflıktır.

kinder joy sürpriz yumurta. eskiden şimdiki gibi her yerde yoktu, çok çok nadir bulunurdu ve bizim gibi maddi durumu pek de iyi sayılmayan ailelerin çocukları için büyük bir lükstü.

action men.

yaşı ele veriyoruz.

deniz kabuğu, gazoz kapağı, he-man kartı, elma şekeri, pamuk şeker, kahverengi şişe tamek, mantar tabancası